تحلیلی بلاغی بر شعر شبانه » مرا / تو / بی سببی / نیستی « احمد شاملو

این تحلیل می کوشد شعر شبانه شاملو را از لحاظ شگردهای بلاغی مورد بررسی قرار دهد .شاملو کوشیده است در ایجاد تصویر نیز طرحی نو دراندازد تا تصویرهای بدیع در کنار ابداع قالب شعر نو نیمایی به نام « شعر سپید » به قله هنری برسد.شاملو از میان مباحث بلاغی بیشتر به « تشخیص و نماد » توجه داشته است چرا که تشخیص می تواند تصویر ذهنی شاعر را به تحرک و پویایی برساند و نماد و سمبل به گسترش مفاهیم ذهنی منجر شود. شخصیت انگاری یا تشخیص یکی از آرایه های ادبی بارز در شعر شاملوست. تشخیص مطابق نظر بسیاری از صاحب نظران ، دسته بندی هایی دارد که در این مقاله به بررسی چهار نوع آن یعنی ؛ ندایی ، فعلی ، تمثیلی و روایی می پردازیم.

کلیدواژه ها:

شعر شبانه ، بلاغت ، نماد ، تصویر ، تشخیص ، رمانتیسم