افزایش انگیزه و نشاط در آموزش در مقطع ابتدایی

انگیزش تحصیلی از عوامل اصلی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، علی رغم وجود استعداد ذاتی ودستاوردهای تحصیلی قابل توجه دانش آموز است . انگیزه دانش آموز و میزان علاقه او یادگیری در سنین مختلف و مقاطع تحصیلی ، نقش قابل توجهی در نگرش دانش آموز و پیشرت تحصیلی او دارد. به ویژه در پایه های ابتدایی که اولین نگرشها، اندیشه ها ، رفتارها، علا یق و ... در دانش آموز شکل می گیرد، این موضوع از حساسیت بیشتری برخوردار بوده و لذا توجه بیشتری می طلبد. هدف این پژوهش ایجاد انگیزه و نشاط در آموزش است . این پژوهش به صورت توصیفی و از طریق آموزش پژوهی صورت خواهد گرفت . برای گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای ، مصاحبه و نیز مشاهده رفتار دانش آموز در کلاس درس توسط معلم استفاده خواهد شد. در اوایل سال تحصیلی متوجه بی انگیزگی و بی علاقگی یکی از دانش آموزانم در امر تحصیل شدم. از آنجا که کلاسها نیز به صورت مجازی بود، عدم نظارت مستقیم بر او، کار حل مسئله را برایم مشکل می کرد. اما با توجه به اهمیتی که این مسئله برایم داشت و دل نگرانی در مورد آینده زندگی دانش آموزانم تصمیم گرفتم با اتخاذ تصمیمات درست و ریشه یابی دلایل ایجاد کننده این مشکل ، آن را به شیوهای درست حل نمایم . از این رو راهحل های متنوع را با توجه به مجازی بودن کلاسها در پیش گرفتم و با اجرای آنها مشاهده نمودم که میزان انگیزه و علاقه دانش آموز به تحصی ل افزایش یافته و نمرات و عملکرد او بهبود قابل توجهی یافته است .

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، انگیزش ، نشاط ، پیشرفت تحصیلی ، مقطع ابتدایی