بررسی تاثیر وضعیت نیمه نشسته ومدت زمان آن برروی نتایج گازهای خون شریانی بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در ICU عمومی

          تغییر وضعیت می تواند با هدایت خون به قسمتهای مختلف ریه باعث عدم تناسب تهویه به پرفیوژن و نهایتا" تغییر در اکسیژناسیون گرددوچنانچه بدون در نظر گرفتن مشکلات ریوی بیماران صورت پذیرد ،نه تنها باعث بهبود اکسیژناسیون نمی شود ،بلکه ممکن است باایجاد  اختلال در تبادل گازی ،باعث تشدید هیپوکسمی شده ومشکلات خطرناک وجدی تری برای بیماران دارای مشکلات زمینه ای ریوی به دنبال داشته باشد. این مطالعه با هدف ، تعیین تاثیر وضعیت نیمه نشسته ومدت زمان آن برروی نتایج گازهای خون شریانی (ABG)بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در ICU عمومی  انجام گردید.           در راستای دستیابی به اهداف پژوهش نمونه ای متشکل از ۳۰ بیمار(۲۲مرد و ۸زن) تحت تهویه مکانیکی بستری در ICU عمومی انتخاب شد.پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک بیماران وتکمیل پرسشنامه آنها ، ابتدا یک نمونه خون شریانی ازبیمارانی که در وضعیت خوابیده به پشت بودند ، تهیه گردید. سپس بیماران رادر وضعیت نیمه نشسته قرار داده وبعداز گذشت ۱۵،۳۰،۴۵و۶۰دقیقه قرارگرفتن در وضعیت نیمه نشسته ،  نمونه خون شریانی آنها تهیه وبه آزمایشگاه ارسال گردید.           نتایج تحقیق نشان دادکه وضعیت نیمه نشسته هیچگونه تاثیر مثبتی برروی تبادل گازی و اکسیژناسیون بیماران تحت تهویه مکانیکی ندارد و بر خلاف تصور ،حتی ممکن است باعث تاثیر منفی بر روی اکسیژناسیون و تبادل گازی اینگونه بیماران گردد.همچنین نتایج این بررسی نشان داد که مدت زمان قرار گرفتن در وضعیت نیمه نشسته نیز تاثیری بر روی تبادلات گازی اینگونه بیماران ندارد.بطوریکه با۱۵،۳۰،۴۵ و۶۰دقیقه  قرار گرفتن در وضعیت نیمه نشسته ، هیچگونه تغییر معنی داری در نتایج گازهای خون شریانی واحدهای مورد پژوهش مشاهده نگردید.           نتیجه نهایی اینکه،بدون بررسی وتعیین نقاط درگیر ریه بیماران تحت تهویه مکانیکی که درI C U  عمومی بستری هستند ، نباید تغییر وضعیت کور کورانه انجام شود وهمچنین باید از قرار دادن اینگونه بیماران در  وضعیت نیمه نشسته خودداری گردد،زیرااین وضعیت نه تنها باعث بهبوداکسیژناسیون وتبادل گازی نمی شود بلکه ممکن است باعث بدتر شدن وضعیت تنفسی وبالینی آنها گردد .