سیر تحول فضاهای معماری حرم امام رضا (ع) در دوران تیموری و صفوی

مجموعه حرم مطهر رضوی در مشهد در زمره ارسن هایی است که غالبا دردو دوره تیموری و صفوی توسعه و گسترش کالبدی داشته است. پس از شهادت امام رضا (ع)، پیکر مطهر وی را در بقعه هارون الرشید در نزدیکی طوس به خاک سپردند و پس از آن آبادانی ها و گسترش هایی در ابتدا توسط دوستداران امام در آن محل صورت گرفت ودر دوره های مختلف در این مجموعه کارهای عمرانی و گسترش های فراوانی انجام شد. این مجموعه، در برگیرنده انواع هنر های مرتبط با معماری می باشد که یادگار هنرمندان برجسته ایرانی در ادوار گوناگون می باشد. در این نوشتار سعی شده ضمن بررسی چگونگی خلق و گسترش مجموعه حرم رضوی مشهد در طول تاریخ، تغییر و تحولات کالبدی آن در دوره تیموری و صفوی مورد تحلیل قرار گیرد. در این پژوهش از شیوه ی تحقیق توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده که با استفاده از منابع کتابخانه ای و وبسایت های علمی پژوهشی و نشریه های مرتبط با موضوع انجام گردیده است.

کلیدواژه ها:

حرم امام رضا (ع) ، سبک آذری ، سبک اصفهانی ، دوره تیموری ، دوره صفوی