مقایسه سازگاری، سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان با و بدون ناتوانی یادگیری

زمینه و هدف: دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری در زمینه یادگیری و سازگاری در حوزه تحصیلی نسبت به دانش آموزان عادی چالش های بیشتری دارند و برای دستیابی به اطلاعات ضروری در این حوزه نیاز به پژوهشهای بیشتری هست، لذا این پژوهش با هدف مقایسه سازگاری، سبک های یادگیری و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان عادی و دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری انجام شد. روش پژوهش: روش تحقیق این مطالعه، توصیفی از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر عادی و دارای ناتوانی یادگیری شهر همدان که در دوره دوم ابتدائی مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند. نمونه پژوهش ۶۰ دانش آموز (۳۰ دانش آموز عادی و ۳۰ دانش آموز دارای ناتوانی یادگیری بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سازگاری سینها و سینگ، سبک های یادگیری کلب و عملکرد تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که متغیرهای سازگاری (۰/۰۱>p)، (سبکهای یادگیری تجربه عینی۰/۰۱>p)، (مشاهده تاملی۰/۰۱>p) (مفهوم سازی انتزاعی۰/۰۱>p (و آزمایشگری فعال۰/۰۱ >p) (و عملکرد تحصیلی۰/۰۱ >p)بین دو گروه دانش آموزان عادی و دارای ناتوانی یادگیری، تفاوت معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میزان سازگاری، عملکرد تحصیلی و استفاده از سبک های یادگیری در دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری و دانش آموزان عادی تفاوت وجود دارد، این موضوع اطلاعات مفیدی درباره راهبردهای یادگیری، روشهای آموزشی و شیوه های سازگاری متناسب با نیاز این گروه از دانش آموزان ارائه داده است. بر این اساس پیشنهاد می شود سازگاری اجتماعی - هیجانی و سبکهای یادگیری در کودکان دارای ناتوانی یادگیری در مدارس مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سازگاری ، سبکهای یادگیری ، عملکرد تحصیلی