تاثیر سن بر معلولیت شنوایی شاغلان یک کارخانه نساجی

تحقیق حاضر در سال ۱۳۸۳، با توجه به شیوع بالای معلولیت شنوایی و نیز تاثیر سن بالا در بروز و تشدید این عارضه، انجام گرفت. تحقیق مورد نظر مطالعه ای توصیفی تحلیلی بود که بر روی ۳۸۵ نفر کارگر مرد شاغل در کارخانه نساجی درباره معلولیت شنوایی و تاثیر عامل سن در بروز آن انجام گرفت. ابتدا پرسشنامه فردی، شامل سوالاتی در مورد مشخصات فردی و عوارض و بیماری های شنوایی شخص تکمیل گردید. سپس شنوایی سنجی (اودیومتری) از افراد به عمل آمد و افت شنوایی کلی و نیز درصد معلولیت شنوایی کلی افراد تعیین گردید و ارتباط آماری بین درصد معلولیت شنوایی با عامل سن از طریق آزمون های آماری با نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفت. ۳۰۱ نفر (۲/۷۸ درصد) از شاغلان، دارای گروه سنی بالای ۴۰ سال بودند. همچنین ارتباط آماری معنی داری بین گروه های سنی و مشاغل مختلف وجود داشت ۴۴ نفر (۴/۱۱ درصد) از شاغلان افت شنوایی کمتر از ۲۵ دسی بل و ۳۴۱ نفر (۶/۸۸ درصد) از شاغلان، افت شنوایی بیش از ۲۵ دسی بل داشتند. ضمنا، بین گروه های سنی و افت شنوایی، ارتباط معنی داری برقرار بود. از طرف دیگر، ۴۰ نفر (۴/۱۰ درصد) از شاغلان صفر درصد معلولیت شنوایی (افراد کاملا سالم از نظر اختلالات دستگاه شنوایی) و ۳۴۵ نفر (۶/۸۹ درصد) از شاغلان معلولیت شنوایی مختلفی داشتند. بین گروه های سنی و درصد معلولیت شنوایی نیز ارتباط آماری معنی داری برقرار بود. بیشترین تراکم جمعیتی شاغلان، به گروه سنی ۴۴-۴۰ سال و میزان افت شنوایی بیشتر از ۵۵ دسی بل (۹۸ نفر معادل ۵۷ درصد) با معلولیت شنوایی بیش از ۴۵ درصد (۱۰۲ نفر معادل ۳/۵۹ درصد) مربوط بود که خود از افزایش افت شنوایی و درصد معلولیت شنوایی مطابق با افزایش سن حکایت داشت. به نظر می رسد با انجام معاینات دوره ای و معاینات دستگاه شنوایی هنگام استخدام و نیز اجرای برنامه حفاظت شنوایی و مانند اینها، بتوان از بروز اختلالات دستگاه شنوایی جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

Age ، Hearing loss ، Hearing impairment ، سن ، افت شنوایی ، معلولیت شنوایی