تاثیر یک دوره تمرینات بی هوازی وامانده ساز به همراه مصرف ویتامین E بر برخی شاخص های استرس اکسیداتیو و زمان رسیدن به واماندگی در کشتی گیران مرد

پژوهش حاضر با هدف شناسایی تاثیر یک دوره تمرینات بی هوازی وامانده ساز به همراه مصرف ویتامین E بر برخی شاخص های استرس اکسیداتیو و زمان رسیدن به واماندگی در کشتی گیران مرد انجام شد. آزمودنی های این تحقیق نیمه تجربی شامل ۳۲ کشتی گیر مرد شهر خرم آباد )با میانگین سنی ۲۰/۲ و ± ۱/۹۵ سال و میانگین وزن ۶۷/۷ و±۵/۷۱ کیلوگرم و میانگین قد ۱۶۸/۵ و ±۳/۱ سانتیمتر( بود که به روش هدفمند و در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه ۸ نفری مصرف مکمل ویتامین E ، تمرین بی هوازی وامانده ساز، تمرین بی هوازی وامانده ساز به همراه مصرف ویتامین E و کنترل تقسیم شدند. پروتکل بارگیری مکمل شامل دو هفته هرروز ۲۰۰ واحد ویتامین E به همراه ۲۵۰ میلی لیتر آب مصرف کردند. تمرین بی هوازی وامانده ساز، دو هفته هرروز، شامل دویدن مسافت ۳۰ متری با ۳۰ ثانیه استراحت سپس ۶۰ متر دویدن با ۴۵ ثانیه استراحت، ۹۰ متر دویدن با ۶۰ ثانیه استراحت تا زمان واماندگی بود. ۲۴ ساعت قبل و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه بارگیری مکمل، از آزمودنی ها خون گیری و تست بروز جهت ارزیابی مدت زمان رسیدن به واماندگی گرفته شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های t وابسته، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد مدت زمان واماندگی در سه گروه مکمل، تمرین و مکمل تمرین، افزایش معنادار داشت. آنزیم کراتین کیناز در گروه مکمل و مکمل تمرین کاهش و در گروه تمرین افزایش داشت.آنزیم کاتالاز در هر سه گروه افزایش معنادار داشت. همچنین مصرف دو هفته مکمل ویتامین E بر مدت زمان واماندگی و. سطوح آنزیم های کاتالاز و کراتین کیناز کشتی گیران تاثیر معنی داری داشت۲./=a

کلیدواژه ها:

تمرین بی هوازی وامانده ساز ، ویتامین E ، استرس اکسیداتیو ، زمان رسیدن به واماندگی