بررسی میزان فلزات سمی کادمیوم و سرب درسه گونه از ماهیان دریایی کپور، کفال و ماهی سفید در سواحل شرقی دریای خزر در سال 1385-1386

فلزات سنگین آلاینده های شیمیایی پایداری هستند که مانند ترکیبات آلی از طریق فرایندهای شیمیایی یا زیستی تجزیه نمی شوند. خصوصیت تجمع بیولوژیکی این مواد موجب می گردد تا مقدار این آلاینده ها در موجودات آبزی مانند ماهیها تا چند برابر مقدار موجود در آب افزایش و باعث خطر برای سلامتی انسان شود . این مطالعه به منظور تعیین میزان آلودگی ماهیان دریای خزر به فلزات سنگین کادمیوم و سرب انجام گرفت. در این مطالعه غلظت فلزات سنگین کادمیوم و سرب در بافت 90 نمونه از سه گونه از ماهیان کپور، کفال و سفید سواحل شرقی دریای خزر در طی نیمه دوم سال 1385 ، پس از نمونه برداری و آماده سازی بوسیله دستگاه جذب اتمی تعیین گردید. میانگین غلظت سرب به ترتیب در ماهیان کپور، کفال وسفید برابر 0/242 ، 0/118 و 0/08 میلی گرم در کیلوگرم و میانگین غلظت کادمیوم در ماهیان کپور، کفال و سفید به ترتیب برابر 0/014 ، 0/018 ، 0/017 میلی گرم در کیلوگرم بوده است. میزان سرب با آزمون آنالیز واریانس برای مقا یسه میانگین غلظت فلزات سنگین در سه گروه از ماهیان فوق نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین این ماهیها از نظر میزان سرب موجود در بافت آنها وجود داشت ( 0.001 > p ) . ولی از نظر غلظت کادمیوم در بافت این ماهیها تفاوت آماری معنی داری نبود ( 0/345 = p ) .میانگین غلظت سرب و کادمیوم در سه کونه از ماهیان دریای خزر در سواحل شرقی دریای خزر از حد مجاز استاندارد سازمان جهانی بهداشت کمتر و از شرایط قابل قبول برای مصارف انسانی برخوردار می باشند.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، سرب ، کادمیوم ، ماهی ، دریای خزر