تعیین بار ناشی از رفتارهای خودکشی در استان ایلام

سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PAHM-3-4_001

تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1401

چکیده مقاله:

استان ایلام از جمله مناطقی است که در چند سال گذشته شاهد افزایش چشمگیر پدیده خودکشی بوده و درحال حاضر از این نظر دارای بیشترین میزان بروز در کشور می باشد. این تحقیق با هدف تعیین بار ناشی از رفتارهای خودکشی در استان ایلام در سال ۱۳۸۱ انجام شده است. کل سال های از دست رفته بعلت مرگ و ناتوانی های ناشی از خودکشی در استان ایلام ۴۸۹۱ سال است که معادل ۹.۷ به ازای هر هزار نفر جمعیت استان می باشد. زنان ۶۴% و مردان ۳۶% این بار را به خود اختصاص داده اند. گروه های سنی ۲۹-۲۰ سال و ۱۹-۱۰ سال بترتیب با ۴۱% و ۳۳% دارای بالاترین سهم از دالی (Disability adjusted life years: DALY) هستند. دالی ناشی از خودکشی در شهرستان های مختلف استان دارای مقادیر متفاوتی است. به گونه ای که از ۳.۸ در هزار نفر جمعیت در شهرستان دهلران تا ۱۷.۶ در هزار نفر در شهرستان شیروانچرداول متغیر است. ۴۶% مقدار دالی ناشی از رفتارهای خودکشی مربوط به جمعیت شهری و ۵۴% به جامعه روستایی استان اختصاص دارد. نسبت داالی زنان به مردان در مناطق شهری و روستایی بترتیب ۲.۰۹ و ۱.۵۲ است. بطورکلی ۷۳% از کل دالی محاسبه شده به روش خودسوزی مربوط می شود که ۸۰% از این سهم به زنان اختصاص دارد. مسمومیت با دارو با ۲.۶%، کمترین سهم از دالی را دارد که عمدتا به مردان تعلق دارد. در مسمومیت با سموم آفت کش که ۲۴.۴% دالی به آن مربوط است، سهم مردان تقریبا ۴ برابر زنان است. در مقایسه با سایر علل مانند سرطان ها، بیماری های حول تولد و بیماری های دستگاه تنفسی، خودکشی بار خیلی بیشتری را بر مردم استان ایلام تحمیل می کند.