تعیین سبک یادگیری دانشجویان پرستاری و مامایی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی

مهرناز گرانمایه ، زهره خاکبازان۲، آسیه درویش۳، حمید حقانی۴ چکیده مقدمه: سیستم مراقبت بهداشتی و روش های آموزشی بسیار پویا است؛ و آگاهی مدرسین از سبک های یادگیری دانشجویان در رعایت تنوع روش آموزش و تسهیل یادگیری دانشجویان موثر است. هدف از پژوهش حاضر تعیین سبک های یادگیری دانشجویان رشته پرستاری و مامایی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی آن ها می باشد. روش: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تمامی دانشجویان پرستاری و مامایی مقطع کارشناسی سال اول و سوم دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۸۷مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و سوالات سبک یادگیری بوده و داده ها از طریق آزمون های t-test و ۲χ و kruscal - valis و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: سبک یادگیری غالب دانشجویان مورد مطالعه، سبک واگرا می باشد. ارتباط معنادار آماری بین سبک یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان و سال تحصیلی مشاهده نشد. سبک یادگیری با میانگین نمرات واحدهای عمومی دارای ارتباط معنادار آماری (۰۴/۰=p) بوده اما با میانگین نمرات اختصاصی ارتباط معنادار آماری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: با توجه به وجود سبک غالب واگرا و تنوع در سبک های یادگیری دانشجویان تحت مطالعه؛ پیشنهاد می شود تفاوت های فردی و سبک های متفاوت یادگیری دانشجویان در انتخاب روش های متنوع تدریس و ارایه مشاوره تحصیلی جهت شکوفایی ابتکار و خلاقیت دانشجویان در نظر گرفته شود و با توجه به سبک یادگیری افراد به بهره گیری از زیرساخت ها و امکانات موجود فناوری اطلاعات و روش های مختلف آموزش پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

Learning style ، nursing ، midwifery ، educational achievement ، teaching methods ، سبک یادگیری ، پرستاری ، مامایی ، پیشرفت تحصیلی ، روش آموزش