شناسایی تاثیر همه گیری کرونا بر گردشگری

گردشگری به عنوان یکی از بخش های مهم اقتصادی می تواند نقش مهمی در چرخه مبادلات مالی، فرهنگی، سیاسی واجتماعی جوامع مختلف ایفا کند. این چرخه بهم پیوسته و دارای ارتباط سیال تبادلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعیگردشگری، جایگاه گردشگری را به مرحله ای رسانیده است که امروزه از آن به عنوان صنعت گردشگری یاد می شود.همه گیری کرونا به عنوان چالش اساسی قرن مانند بسیاری از پدیده ها، خود را به عنوان مانع بزرگی در مقابل گردشگریمطرح نموده است. بیان حجم و بزرگی این مانع چیزی نیست که بشود آن را انکار کرد و باید اشاره کرد که همه گیری کروناتمامی ارکان زندگی بشری از جمله گردشگری را تحت تاثیر خود قرار داده است به گونه ای که موجودیت آن را تهدید کردهاست. اما گردشگری نیز نظیر سایر مقولات زندگی بشری هنگامی که در معرض این همه گیری قرار گرفت بعد از یک دورهکوتاه مدت که تحت تاثیر شدید آن قرار گرفت که ناشی از ترس گردشگران، متولیان امور مدیریتی و پزشکان و متخصصانبود، با توسل به شیوه های مختلف سعی نمود از بار تاثیر همه گیری بر خود بکاهد. یکی از شیوه های موثر در گردشگریبرای مواجهه با این پدیده استفاده از ظرفیت های داخلی می باشد که تحت عناوین گردشگری داخلی و آشایانگردی و بومگردی خود را به نمایش گذاشته است. این روش ها می توانند گردشگری را رونق بخشند و از مصائب اقتصادی گردشگری،گردشگران و صاحبان مشاغل حوزه گردشگری بکاهند.در این پژوهش، هدف پژوهشگران بر این امر استوار است که ظرفیت های گردشگری داخلی، بوم گردی و آشیانگردی راتبیین نمایند و سپس نسبت به معرفی نوعی از گردشگری در کشور ایران با استفاده از ظرفیت داخلی تحت عنوان گردشگریداخلی اقدام نمایند. برای این منظور با استفاده از منابع کتابخانه ای، دانشگاهی و مرور پیشینه پژوهشی سالیان اخیر به ویژهدر دوران همه گیری کرونا، برای جایگزینی سهم ورود گردشگران خارجی که به دلیل شرایط همه گیری کرونا کاهش یافتهاست، شیوه های آشیان گردی، بوم گردی و سفرهای زیارتی را برای بهبود وضعیت گردشگری پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

کرونا ، گردشگری ، گردشگری داخلی ، بوم گردی ، آشیانگردی