بررسی رابطه اعتمادبه نفس، خودتنظیمی و خودکارامدی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر دهدشت

هدف تحقیق: در این پژوهش هدف اصلی این بود که به بررسی رابطه اعتمادبه نفس، خودتنظیمی و خودکارامدی دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شهر دهدشت پرداخته شد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شهر دهدشت که در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند می باشد. نمونه پژوهش شامل۲۴۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم مقطع ابتدایی شهر دهدشت می باشد که به صورت ت صادفی ساده انتخاب شدند و به ابزار پژوهش که پرسش نامه عزت نفس کوپر اسمیت ، پرس شنامه خودکارامدی شرر و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد بود پاسخ دادند. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارspss۱۹ انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین اعتماد به نفس و خودکارامدی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد .(r=۰/۳۲۴) بین اعتمادبه نفس و خودتنظیمی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد(.(r=۰/۱۸۶ همچنین بین خودتنظیمی و خودکارامدی دانش آموزان رابطه معنادار وجود دارد(.(r=۰/۱۴۳ بنابراین نتیجه گیری می شود که همه فرضیات تحقیق تایید می شوند. یعنی می توان گفت که بین اعتماد به نفس، خودکارامدی و خودتنظیمی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اعتمادبه نفس ، خودتنظیمی ، خودکارامدی ، دانش آموزان.