طراحی باغ مدرسه به منظور افزایش یادگیری کودکان در ابتدایی با رویکرد روانشناسی محیطی در تهران

روانشناسی محیطی یکی از رشته های مهم و فعال در دانشگاه های معتبر دنیا می باشد که با موضوع های مختلفی در ارتباط میباشد که مهم ترین قسمت آن تاثیر مثبت و یا منفی محیط مصنوع بر رفتار انسان ها و یا بالعکس می باشد. در نظر گرفتن اینموضوع می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای در بهبود طراحی و ساخت محیط فیزیکی و در نهایت محیط فردی و اجتماعی مطلوب ترداشته باشد. هدف از پژوهش حاضر طراحی باغ مدرسه به منظور افزایش یادگیری کودکان در ابتدایی با رویکرد روانشناسیمحیطی در تهران می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. میتوان با بررسی و شناختنیازهای دانش آموزان و مطالعه روانشناسی محیط به مولفه های یک طراحی بهینه با کاربری آموزشی دست یافت به گونه ای کهطرح های مذکور موجب شود تا کودکان آزادی بیشتری در مدارس داشته باشند و به جهت علاقه ای که کودکان در دوره ابتداییبه بازی دارند و فضاهای باز را ترجیح می دهند و شیفته ی شناخت طبیعت و ارتباط برقرار کردن با گیاهان درختان و موجوداتزنده هستند. ارتباط میان کودک با محیط از طریق ایجاد باغ مدرسه با بهره گیری از روانشناسی محیط حفظ شود. عدم توجه بهطراحی مکان و فضاهای مناسب و کارآمد برای کودکان در سنین ابتدایی می تواند موجب بی میلی آنان به مدرسه و در نتیجهسبب عدم توسعه آموزش در ایران شود که فقدان آن موجب رکود در صنعت یادگیری می گردد.

کلیدواژه ها:

باغ مدرسه ، یادگیری کودکان ، روانشناسی محیطی ، نیازهای دانش آموزان