اثر غلظت عامل پخت ۱-متیل ایمیدازول کپسول دارشده با دیواره اپوکسی جامد بر خواص مکانیکی رزین اپوکسی

فرضیه : رزین اپوکسی به دلیل خواص منحصربه فرد، در صنایع مختلف از جمله هوافضا و الکترونیک و تهیه چسب ها، رنگ ها و پوشش ها، به کار گرفته می شود. عوامل پخت اپوکسی ها را می توان به دو گروه معمولی (پخت محیطی یا پخت گرمایی) و تاخیری دسته بندی کرد. عوامل پخت تاخیری اضافه شده به رزین اپوکسی در شرایط معمول پایدارند، اما وقتی در معرض محرک بیرونی از قبیل گرما قرار گیرند، به سرعت موجب پخت رزین اپوکسی می شوند. کپسول دارکردن عامل پخت یکی از روش های اقتصادی تهیه عوامل پخت تاخیری یا غیرفعال بوده که توجه زیادی را جلب کرده است. غلظت عوامل پخت تاخیری کپسول دارشده بر خواص مکانیکی رزین اپوکسی پخت شده اثر زیادی دارد.روش ها: با آزمون های دینامیکی مکانیکی گرمایی و سختی، اثر غلظت میکروکپسول دارای عامل پخت ۱-متیل ایمیدازول با دیواره اپوکسی جامد بر خواص مکانیکی رزین اپوکسی پخت شده بررسی شد. یافته ها: اثر غلظت های ۲۰، ۲۵، ۳۰ و ۳۵phr میکروکپسول در اپوکسی مایع بر مدول ذخیره (′E) و تانژانت زاویه فازی (tanδ) بررسی شد. نتایج نشان داد، با افزایش غلظت میکروکپسول در نمونه های پخت شده، مدول ذخیره به دلیل افزایش مقدار عامل پخت و در پی افزایش چگالی اتصال های عرضی، افزایش می یابد. از طرفی نتایج نشان داد، رزین اپوکسی مایع پخت شده با ۳۰phr میکروکپسول، بیشترین دمای گذار شیشه ای (۴۸C) را دارد. همچنین آزمون سختی، نتایج آزمون دینامیکی مکانیکی-گرمایی را در غلظت بهینه میکروکپسول تایید می کند. همچنین نتایج نشان داد، در دمای ۳۰C، با افزایش غلظت میکروکپسول از ۲۰phr تا ۲۵phr  مدول ذخیره کاهش می یابد. اما، با افزایش بیشتر غلظت میکروکپسول، مدول ذخیره سامانه رزین اپوکسی پخت شده افزایش می یابد. به طوری که در این دما، رزین اپوکسی پخت شده با ۳۵phr میکروکپسول، بیشترین مدول ذخیره (۷۲۳MPa) را دارد.

کلیدواژه ها:

رزین اپوکسی ، عامل پخت تاخیری ، میکروکپسول ، غلظت عامل پخت ، آزمون دینامیکی- مکانیکی- حرارتی