شبیه سازی بخشی از شبکه آبرسانی تهران به منظور بررسی تاثیر چیدمان شیرهای فشارشکن بر نشت آب شبکه به عنوان عاملی تاثیرگذار در مدیریت شهری

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 179

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMT04_068

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1401

چکیده مقاله:

آب به عنوان مهمترین نیاز اولیه جوامع بشری، به دلایلی مانند بالا رفتن سطح رفاه و بهداشت، رشد جمعیت، و توسعه روزافزون صنایع و کشاورزی، با کاهش منابع تجدید شونده روبروست و لذا بهره برداری بهینه از منابع آب، مهمترین چالش در ایران به عنوان یکی از کشورهای خشک جهان است. این چالش در کلانشهرها به ویژه در تهران به عنوان پایتخت و مهمترین شهر ایران، یکی از مهمترین مسائل در مدیریت شهری است که بسیاری از مسایل و زیرساخت ها به طور مستقیم یا غیر مستقیم به آن ارتباط پیدا می کنند که شبکه ی آبرسانی بارزترین نمونه ی آنهاست. شبکه های آبرسانی به عنوان تاسیساتی زیربنایی نقش مهمی در زندگی شهروندان و ارائه خدمات شهری ایفا می کنند لذا کارایی مناسب آنها اهمیت زیادی دارد. یکی از مهمترین مشکلات در بهره برداری مناسب از این شبکه ها، مدیریت نشت و مرمت سریع خرابی اجزای شبکه است که به تدریج دچار فرسودگی شده و به دلیل افزایش شکست لوله ها و نشت از نقاط دارای فشار زیاد، تلفات آب در آنها فزونی می یابد. این موضوع علاوه بر هدر رفتن آب و نارضایتی مصرف کنندگان، موجب مشکلات عدیده ای اعم از بر هم خوردن تعادل شبکه آبرسانی و ایجاد مشکل احتمالی در بخشهای دیگر آن، اختلال در ترافیک و هزینه های هنگفت جایگزینی لوله های آسیب دیده می گردد. شبکه مورد بررسی، بخشی از شبکه آبرسانی شهر تهران است که با استفاده از داده های موردنیاز مانند از تراز ارتفاعی و دبی خروجی گره ها، مشخصات لوله ها و مخزن ها، محل شیرهای فشارشکن و غیره، با نرم افزار WaterGEMS شبیه سازی شده و و تاثیر جانمایی فعلی شیرهای فشار شکن بر توزیع فشار در شبکه بررسی شده و نقاطی که به دلیل فشار بیش از حد، احتمال شکست لوله یا نشت در آنها زیاد است (نقاط بحرانی) مشخص شده اند. سپس با تغییر موقعیت برخی شیرهای فشارشکن یا تعبیه شیرهای فشارشکن جدید، چیدمان جدیدی برای بهبود توزیع فشار در شبکه ارائه شده و چیدمان پیشنهادی با چیدمان فعلی مقایسه شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که طرح پیشنهادی ارائه شده، باعث کاهش پتانسیل نشت در شبکه از طریق بهبود توزیع فشار با کاهش فشار بیشینه به میزان ۵۷/۱۹ درصد شده است.

نویسندگان

علیرضا شاه حسینی

عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد صفادشت، تهران، ایران

امیرارسلان قراگزلو

دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی عمران آب و سازه های هیدرولیکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران