تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های مولد کارباپنماز در ایزوله های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان آموزشی شهر تهران

مقدمه: ظهور وگسترش سریع اسینتوباکتر بومانی های مقاوم به کارباپنم در سراسر دنیا گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های مولد کارباپنماز در ایزوله های اسینتوباکتر بومانی  جدا شده  از بیماران بستری در بیمارستان آموزشی شهر تهران انجام شد. روش کار: در مطالعه حاضر ۹۹ ایزوله بالینی اسینتوباکتر بومانی جمع آوری شده از یک بیمارستان آموزشی درمانی تهران، با تست های بیوشیمیایی و PCR تایید شدند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و E-test تعیین گردید. فراوانی ژن های  مولد کارباپنماز با استفاده از PCR تعیین گردید. نتایج:  بیشترین و کمترین مقاومت به ترتیب نسبت به آنتی بیوتیک سیپروفلوکسازین (۱۰۰ %)  و مینوسایکلین(۲/۲۱%) مشاهده شد. همچنین ۹۷ سویه (۹۷/۹۷ %) الگوی مقاومت MDR را نشان دادند. در تعیین حداقل غلظت بازدارنده رشد (MIC) ایزوله های اسینتوباکتر بومانی به روش  E-test برای آنتی بیوتیک ایمیپنم ۹/۹۳ % ایزوله ها مقاوم بودند و میزان MIC ایمیپنم در آن ها بیشتر از ۸ میکروگرم در میلی لیتر بود. در بررسی فراوانی ژن های مولد کارباپنماز با استفاده از روش PCR ؛ ژن blaVIM دارای بیشترین فراوانی ( ۹/۹۴ % ) و blaOXA-۵۸ ,blaOXA-۱۴۳ ,blaKPCو bla IMP در هیچ کدام از ایزوله ها یافت نشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که اکثرجدایه ها به آنتی بیوتیک های مهم بالینی در کلاس بتالاکتام که در درمان عفونت های این باکتری کاربرد دارند، مقاوم بوده اند. این نتایج مطالعات بیشتر بر روی تجویز منطقی دارو در درمان اسینتوباکتر بومانی را پیشنهاد می دهد. 

کلیدواژه ها:

اسینتوباکتر بومانی ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، کارباپنماز ، PCR