حسابرسی مبتنی بر اخلاق سیستم های تصمیم گیری هوشمند

تصمیمات مهمی که بر زندگی انسان ها، معیشت و محیط طبیعی تاثیر می گذارد، به طور فزاینده ای هوشمند می شوند. واگذاری وظایف به به اصطلاح سیستم های تصمیم گیری خودکار (ADMS) می تواند کارایی را بهبود بخشد و راه حل های جدید را فعال کند. با این حال، این مزایا با چالش های اخلاقی همراه است. به عنوان مثال، ADMS ممکن است نتایج تبعیض آمیز ایجاد کند، حریم خصوصی فردی را نقض کند، و قدرت تصمیم گیری انسان را تضعیف کند. بنابراین مکانیسم های حکمرانی جدیدی مورد نیاز است که به سازمان ها کمک کند تا ADMS را به روش هایی که اخلاقی هستند طراحی و استقرار دهند، در حالی که جامعه را قادر می سازد تا از مزایای اقتصادی و اجتماعی کامل اتوماسیون بهره مند شود. در این مقاله، امکان سنجی و کارایی حسابرسی مبتنی بر اخلاق را بررسی می کنیم(EBA) به عنوان یک مکانیسم حاکمیتی که به سازمان ها اجازه می دهد تا ادعاهای مطرح شده در مورد ADMS خود را تایید کنند. ما EBA را به عنوان یک فرآیند ساختاریافته تعریف می کنیم که در آن رفتار فعلی یا گذشته یک واحد تجاری از نظر سازگاری با اصول یا هنجارهای مرتبط ارزیابی می شود. سپس ما سه کمک به ادبیات موجود ارائه می دهیم. ابتدا، توضیح تئوریکی ارائه می دهیم که چگونه EBA می تواند با ترویج نظم و شفافیت رویه ای به حکمرانی خوب کمک کند. دوم، ما هفت معیار را برای نحوه طراحی و اجرای موفقیت آمیز رویه های EBA پیشنهاد می کنیم. سوم، ما محدودیت های مفهومی، فنی، اجتماعی، اقتصادی، سازمانی و نهادی مرتبط با EBA را شناسایی و مورد بحث قرار می دهیم. نتیجه می گیریم که EBA باید جزء جدایی ناپذیر رویکردهای چندوجهی برای مدیریت خطرات اخلاقی ناشی از ADMS در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، حسابرسی ، تصمیم گیری هوشمند ، اخلاق ، حکمرانی