بررسی اثر نسبت های مختلف پتاسیم به نیتروژن بر برخی ویژگی های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل ژربرا رقم دانی (Gerbera jamesonii cv. Dune)

ژربرا یکی از معروف­ترین گل­های شاخه بریده و جزو ده گل شاخه بریده برتر صنعت گلکاری محسوب می­گردد. استفاده از برنامه غذایی مناسب یکی از فاکتورهای کلیدی در تولید محصولات گلخانه­ای می باشد. میزان و نسبت صحیح عناصر غذایی با یکدیگر در محلولهای غذایی تحت تاثیر برخی شرایط تولید و جذب مانند شدت نور، دمای محیط و نوع بستر کشت قرار می­گیرد که در این میان نسبت برخی از عناصر پرمصرف مانند پتاسیم و نیتروژن از اهمیت چشمگیری برخوردار است. به منظور بررسی اثر نسبت­های مختلف پتاسیم به نیتروژن بر عملکرد و برخی ویژگی­های کمی و کیفی گل ژربرا رقم Dune، پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار نسبت کودی پتاسیم به نیتروژن (۲۵/۱ به ۱، ۵/۱ به ۱، ۷۵/۱ به ۱ و ۲ به ۱) با سه تکرار و پنج مشاهده اجرا شد. نتایج نشان داد افزایش نسبت­ پتاسیم به نیتروژن تاثیر معنی داری در سطح یک درصد بر  تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، تعداد گل، ارتفاع ساقه گلدهنده، وزن تر ساقه گلدهنده، شاخص کلروفیل و قند­های محلول داشت. همچنین تاثیر معنی­داری در سطح پنج درصد بر عمر گلجایی و آنتوسیانین گلبرگ مشاهده گردید. به طور کلی با درنظرگرفتن هزینه های تولید ژربرا در گلخانه و یافته های حاصل از این پژوهش کاربرد نسبت ۷۵/۱ به ۱ پتاسیم به نیتروژن در مقایسه با سایر نسبت های پتاسیم به نیتروژن مورد استفاده اثرات مثبت و مطلوب تری بر ویژگی­های کمی و کیفی گل ژربرا رقم Dune داشت و قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، تغذیه ، ژربرا ، کلروفیل ، گلدهی