بررسی مضامین مشترک در اشعار مولانا، حافظ و سهراب سپهری

ادبیات به عنوان تجلیگاه اندیشه و عواطف انسانی با استفاده از روشهای مختلفی به انعکاس معانی و مضامین مشترک در اشعار شاعران برجستهای چون مولانا، حافظ و سهراب پرداخته است. مضامین مشترک در اندیشه و اشعار این شاعران برجسته و بزرگ تاریخ شعر فارسی در میان فاصله های زمانی بسیار، جلوه های مختلفی داشته است؛ زیرا هر یک از این شاعران آن مضامین را با زبان و اندیشه خاص خود و با توجه به شرایط روزگار و مخاطب های دوران خویش به گونه ای بیان نموده اند.این وجوه مشترک در اشعار این شاعران، دارای شدت و ضعیفی هست که سبب ایجاد موضوعات متنو ع و مشترکی در آثارشان شده است؛ موضوعاتی چون غم و شادی، عشق، مرگ و فنا.در این مقاله، سعی بر این است که نشان دهیم نگرش این سه شاعر به بنمایه های فوق نزدیک و شبیه است.

کلیدواژه ها:

مولانا ، حافظ ، سهراب ، غم ، عشق ، شادی ، مرگ ، تنهایی