نظریه مودیلیانی و میلر

نظریه مودیلیانی و میلر (M & M)، در سال ۱۹۵۸ مطرح و به بررسی ارتباط بین ساختار سرمایه بنگاه و تامین مالی و سیاست تقسیم سود و ارزش آن می پردازد. این دو پژوهشگر که بعد ها در سال ۱۹۹۰ جایزه نوبل را دریافت نمودند ثابت کردند که با وجود مجموعه ای از مفروضات محدود کننده، ارزش بنگاه تحت تاثیر ساختار سرمایه و شیوه تامین مالی آن قرار نمی گیرد. مودیلیانی و میلر در نظریه اول خود با در نظر گرفتن فرضیه هایی نشان دادند که ارزش شرکت مستقل از ساختار سرمایه (میزان تامین مالی شرکت از طریق بدهی یا انتشار سهام)، سیاست های مالی (نظیر مدیریت جریان نقد) و سیاست تقسیم سود (میزان سود تقسیمی) است.