اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر افزایش پیشرفت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر برافزایش پیشرفت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوره اول شهرستان مشگین شهر بودند. از بین آن ها ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) انتخاب شدند. اعضای هر دو گروه به پرسشنامه های پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) و سرزندگی تحصیلی دهقانی زاده و حسین چاری (۱۳۹۱) به عنوان پیش آزمون پاسخ دادند. آزمودنی های گروه های آزمایشی ۱۰ جلسه درمانی ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. سپس اعضای هر دو گروه به پرسشنامه های فوق به عنوان پس آزمون پاسخ دادند. داده های به دست آمده با تحلیل کواریانس چند متغیری (MANCOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین نمرات پس آزمون دو گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ پیشرفت تحصیلی و سرزندگی تحصیلی وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد بین گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ خودکارآمدی، برنامه ریزی، فقدان کنترل پیامدها و انگیزش تفاوت معنی داری وجود دارد. که نشان-دهنده ی اثربخشی این رویکرد درمانی بر این مولفه ها در دانش آموزان می باشد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی گروهی ، پیشرفت تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی.