ارزیابی وضعیت شاخص های مطلوبیت مبلمان های ورزشی در پارک ها از دیدگاه شهروندان شهر تهران(مطالعه موردی منطقه ۳ تهران)

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی وضعیت شاخص های مطلوبیت مبلمان ورزشی (ایستگاه های تندرستی) از دیدگاه شهروندان اجرا گردید. نمونه آماریپژوهش را شرکت کنندگان در مبلمان ورزشی ایستگاه های تندرستی که ۱۰۱ نفر مرد و ۱۱۷ نفر زن بودند تشکیل می دادند که در مجموع ۲۱۸ نفر بودند. روش پژوهش توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته ای بود که پس از نظرخواهی تخصصی در مورد روایی، پرسشنامه در مطالعه راهنما در میان جامعه آماری توزیع و پس از جمع آوری پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (r= ۰/۸۹ /۹) گزارش شد و پرسشنامه در سال۱۳۹۸در میان جامعه آماری توزیع شد.یافته های پژوهش نشان داد، که شهروندان ایمنی وسایل را ضعیف ارزیابی کردند. کاربران انتظارات بیشتری نسبت به ظاهر، ایمنی، تنوع، حضور مربی متخصص و توزیع بروشور ... دارند. همچنین میزان رضایت از مبلمان ورزشی(ایستگاه های تندرستی) را متوسط به پایین ارزیابی نمودند که با حضور بیشتر افراد میزان رضایتمندی از ایستگاه ها کمترتر می شود که بین زنان و مردان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. موانع و محدویت های مشارکت در ورزش را افراد نداشتن فرصت، فعال نبودن ایستگاه در تمام فصول، عدم تنوع در ایستگاه عنوان کردند. با توجه به تعهد مدیریت و عملکرد مسولاندر این منطقه بایستی شهرداری با عملکرد بهتر نسبت به نیازهای شهروندانو تعهدات خود، موجب حفظ افراد و افزایش تعداد شرکت کنندگان در مبلمانورزشی (ایستگاه های تندرستی) شوند.

کلیدواژه ها:

شاخص های مطلوبیت ، ایستگاه های تندرستی ، شهروندان