ارزیابی ریسک حریق جنگل با استفاده از منطق فازی

خطر آتش سوزی طبیعی و ساخته دست بشر، در قرن 21 افزایش چشمگیری داشته و این مسئله تغییرات اجتماعی- اقتصادی و خسارات طبیعی را در سراسر جهان به دنبال داشته است. بنابراین حفاظت از نواحی طبیعی به کمک مکانیزم های مدیریتی امری ضروری به نظر می رسد. بدیهی است که هر سیاست پیشگیرانه ای بر پایه ارزیابی خطرات و طرح ریزی استوار است. بنابراین ‌هدف از مطالعه حاضر، ارائه روشی جدید در راستای کاهش مشکلات ارزیابی ریسک وتسهیل برنامه ریزی برای جلوگیری از حریق جنگل می باشد. روش ارائه شده از دو ابزار برای مدلسازی استفاده می نمایند؛ منطق فازی و ابزارهای مربوط به GIS. با توجه به کمبود داده های کمی در ارزشگذاری اجزای ریسک، منطق فازی بهترین ابزار برای ارزیابی خطرات آتش سوزی جنگل به شمار می رود. در این بررسی، منطق فازی در دو لایه اجرا می شود. در لایه اول که خود از دو سطح تشکیل شده است، ورودی های مدل متغیرهایی هستند که آسیب پذیری و احتمال وقوع به آنها بستگی دارد و خروجی های مدل، خود احتمال وقوع و آسیب پذیری می باشد. در لایه دوم ، احتمال وقوع و آسیب پذیری به عنوان متغیرهای ورودی به شمار می روند که ریسک حریق را به عنوان خروجی نهایی ارزیابی می کنند. ابزارهای مربوط به GIS، برای تولید پایگاه اطلاعاتی متغییرهای ریسک و نقشه های مربوطه مناسب هستند. در نهایت، مدل حاضر که با استفاده از منطق فازی و GIS توسعه یافته است، مدل مناسبی برای ارزیابی ریسک حریق به ویژه در کشورهای در حال توسعه که با کمبود داده های کمی مواجه هستند، محسوب می شود. همچنین مدل حاضر این امکان را به دولتها میدهد که در زمان مناسب نقاط حساس را شناسایی نموده و منابع مالی موجود را به بهترین نحو به برنامه های جلوگیری از آتش سوزی اختصاص دهند.

کلیدواژه ها:

آتش سوزی ، ارزیابی ریسک ، منطق فازی ، GIS