گونه شناسی بادگیرهای بندر لافت بر اساس تزیینات نما

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 138

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHRE-36-159_002

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1401

چکیده مقاله:

بادگیر جزیی از کالبد ساختمان­های مناطق گرم و مرطوب ایران به شمار می­رود که با هدایت جریان باد و بهره گیری از انرژی پاک طبیعت در تعدیل دما نقش موثری دارد. این عناصر در سیمای شهرهای قدیمی مناطق گرم پس از مناره های مساجد، نقطه اوج خط آسمان شهر قلمداد می شوند. از آن جا که در بسیاری از خانه­های بافت قدیم شهر لافت تعمیر بادگیر صورت نمی­گیرد پس می توان تخریب این عنصر و حذف آن از سیمای شهر و کالبد خانه­ها را پیش بینی کرد. همچنین خانه­های بافت جدید بندر لافت بدون بادگیر ساخته می­شوند و به تدریج بام خانه­ها در لافت همچون بام بسیاری از شهر­ها و روستا­های ایران بدون نقطه اوج شکل می­گیرد اما می توان با بررسی گونه شناسی بادگیرها در جهت مشخص کردن درجه اهمیت آن برای اهالی و شناساندن آن ها به معماران و مسئولین در نگهداری و باززنده­سازی آن ها موثر بود. بنابراین در این شرایط بحرانی که عدم توجه به بادگیرها روز­به­روز منجر به نابودی آن ها می­شود این بررسی ضروری به نظر می رسد. این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه­ای و مطالعات میدانی( مصاحبه، مشاهده، عکاسی، برداشت و...) ابتدا به معرفی بادگیر، تاریخچه و اجزای آن می پردازد. سپس انواع آن را بر اساس میزان تزیینات نما مورد بررسی قرار می دهد. همچنین نمای ۴۵ بادگیر بررسی شده به تفکیک ارائه می شود، آنگاه در رابطه با مصالح و شیوه های ساخت بومی آن ها مطالبی ارائه می گردد. در آخر این نتیجه به دست آمده ­است که تزیینات به کار رفته در بادگیرها عموما سلیقه معمار سازنده و برگرفته از فرهنگ، اعتقادات و طبیعت منطقه بوده و پرکاری یا سادگی این تزیینات ارتباط مستقیم با سطح اقتصادی خانواده داشته است. در لافت بیشتر بادگیر های دو طرفه بدون تزیین و ساده هستند و بادگیرهای ۴ طرفه ۱ دهانه نیز تزیینات اندکی دارند ولی می توان بیشترین تزیینات به کار رفته را در بادگیرهای ۴ طرفه­ ۳ و ۴ دهانه مشاهده نمود. به نظر می رسد از طریق بررسی نمای بادگیرها و تزیینات آن ها به عنوان نماد معماری بومی بندر لافت بتوان گامی موثر در جهت احیای این میراث باارزش معماری در لافت برداشت.  

نویسندگان

شیدا مراحمی

M.A Candidate of Architecture, Art University of Esfahan

نفیسه یاری بروجنی

M.A Candidate of Architecture, Art University of Esfahan

مهدی سعدوندی

Ph.D. in Architecture, Head of Architectural studies Dept. Art University of Esfahan

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • O'Kane.B. ۱۹۷۶. the al-Ghivasiyya at khirgird. Iran. vol XIV. London ...
  • Roaf.S.۱۹۸۸. Badgir. living with the desert. oxford press: p-p ۵۷-۷۱ ...
  • اکرمی، غلامرضا؛ واعظ معروفی، مهناز. (۱۳۸۷)، طراحی اقلیمی، الگوی خانه ...
  • بهادرینژاد، مهدی؛ دهقانی، علیرضا.( ۱۳۸۷)، بادگیر شاهکار مهندسی ایران. تهران: ...
  • راهکارهای بازکارایی بادگیرهای روستای عقدا [مقاله ژورنالی]
  • رفیعی سرشکی، بیژن؛ رفیع زاده، ندا؛ رنجبر کرمانی، علی محمد. ...
  • گروهی از دانشجویان معماری دانشگاه تهران. (۱۳۸۰)، معماری بندر لافت. ...
  • محمودی، مهناز. (۱۳۸۸)، بادگیر نماد معماری ایران. تهران: نشر ...
  • محمودی، مهناز؛ مفیدی، مجید.(۱۳۸۷)، بررسی چگونگی تاثیر گذاری پلان معماری ...
  • ولی بیگ، نیما؛ مسعود، محمد. (۱۳۹۲)، فرهنگ واژگان شهرسازی و ...
  • نمایش کامل مراجع