اصلاح سطح پلی پروپیلن از طریق فرآیند اکستروژن با اصلاح پلاسمایی گرانول

پلی پروپیلن به دلیل مقاومت شیمیایی و مقاوم بودن در برابر ضربه جایگاه ویژهای در صنایع مختلف به خصوص صنعت خودروسازی دارد. این ماده در قسمتهای مختلف اتومبیل از جمله سپر و ضربه گیرهای سپر استفاده میشود. در این تحقیق توسط سیستم پلاسمایی گلایدینگ آرک در فشار اتمسفری در زمان ۴۰ ثانیه، به اصلاح پلی پروپیلن در دو حالت پرداخته ایم . در حالت اول، ابتدا گرانول، وکس و دوده پس از مخلوط شدن، در دستگاه اکسترودر تزریق شدهاند و پس از تشکیل ورقه ی پلی پروپیلن، در معرض پلاسما گلایدینگ آرک قرار گرفتند. حالت دوم، گرانول، قبل از مخلوط شدن با وکس و دوده و تزریق در دستگاه اکسترودر، در معرض پلاسما بوده است. اندازه زاویه تماس قطره آب و انرژی سطحی نمونه شاهد، حالت اول و حالت دوم اندازه گیری شد. به منظور بررسی مورفولوژی سطح آزمون میکروسکوپ نیروی اتمی نیز از نمونه ها گرفته شد. از طرف دیگر جهت شناسایی عناصر پلاسما گلایدینگ آرک، از آنالیز طیف سنجی تابشی اپتیکی (OES) استفاده شده است. نتایج حاکی از آن بود که پس از تشکیل ورقه و اصلاح توسط پلاسما، انرژی سطحی افزایش یافته است. اما انرژی سطحی در حالی که ابتدا گرانول مورد اصلاح پلاسمایی قرار گرفته بود به میزان تقریبی ۱درجه افزایش یافته است. زبری سطح نیز در مقیاس ۱۰ʽm افزایش پیدا کرده است. اما در مقیاس ۵۰ʽm تغییر در زبری بسیار ناچیز بوده است. افزایش در مقدار انرژی سطحی و زبری سطح منجر به بهبود رنگ پذیری، چسبندگی و دیگر ویژگی های سطحی پلی پروپیلن میشود.

کلیدواژه ها:

پلی پروپیلن ، گلایدینگ آرک ، پلاسما ، انرژی سطحی ، میکروسکوپ نیروی اتمی