کارکرد خانواده ایرانی در دوران پیش از اسلام

خانواده به عنوان اصلی ترین عنصر، در زندگی اجتماعی به شمار می آید، سنگ بنای جامعه پیش از هر چارچوب، نهاد و بنیادی به ویژه در جامعه ایرانی بر اساس خانواده استوار گردیده است. امروز خانواده در جهان و به ویژه دنیای غرب، در حال تغییر شکل، کارکرد و حتی بهنوعی فروپاشی است. این نگرانی وجود دارد، که جامعه ایرانی در ادامه تغییرهای اجتماعی، ساختاری و فرهنگی گرفتار مسئله فروپاشی خانواده و کارکردهای آن شود. این تغییرها به ویژه با تاثیری که حوزه ارتباطات بر خانواده ها دارد، گاهی بدون اندیشه، احساسی و همه گیر است. پس برای جلوگیری از این اتفاق، نیاز به ترسیم هویت تاریخی خانواده ایرانی احساس می شود. نوشتار حاضر به همین دلیل سوال از کارکردهای خانواده ایرانی در تاریخ قبل از اسلام را دنبال میکند پژوهش حاضر به روش تاریخی، کتابخانه ای و اسنادی پیگیری و انجام می گیرد. کارکرد خانواده ایرانی با تحلیل کیفی و جامعه شناختی مطالعه میگردد. خانواده در ایران قبل از اسلام، کارکردهای ویژه تاریخی خود را داشته است. حقوق هر یک از اعضا با توجه به اهمیت آنها با کارکردهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعیشان متناسب است. خانواده ایرانی پدرسالار بوده، ولی در بسیاری از مواقع قدرت محض و خشک پدر با عشق و احساسات نسبت به مادر، زن و فرزندان تلطیف می شده است. و یکی از کارکردهای مهم خانواده فرزند آوری بوده است. تنظیم روابط جنسی، اقتصاد مشترک و حمایت از اعضا از دیگر کارکردهای خانواده ایرانی بوده است. این نتایج می تواند ما را نسبت به آینده تغییرات و معضل هویت گریزی و ازخودبیگانگی آگاه گرداند. خانواده به عنوان کلید حل مشکل های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی بوده است. در دنیا نیز خانواده را بهعنوان محل مبارزه با جرائم به رسمیت میشناسند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، خانواده ایرانی ، مرد ، زن ، پدرسالار و پدر مکان.