بررسی عملکرد مدیران و کارکنان مناسب سازی شهری برای افراد دارای ناتوانی در شهرداری تهران

خلاصه فضاهای شهری بستر زندگی و فعالیت شهروندان است که بیشترین ارتباط را بامردم و محیط زندگی افراد برقرار میکند و باتوجه به ویژگی افراد و گروههای سنی، جنسی و اجتماعی باید بتواند محیط امن، سالم، پایدار و جذابی فراهم کند و به شیوه مناسبی به نیازهای مختلف تمام گروههای اجتماع پاسخ انسان به عنوان موجودی اجتماعی همواره درصدد ایجاد ارتباط با فضای پیرامونی خود است. ایجاد ارتباط و انجام فعالیتهای انسانی از طریق حضور در محیط و دسترسی به فضاهای پیرامون میسر میشود. بخشی از زندگی روزمره شهروندان در محیط های شهری سپری میشود. بنابراین لازم است فضاهای شهری به لحاظ امکانات کمی و کیفی قابلیت پذیرش طیف متنوعی ازافراد جامعه را در ساعات مختلف شبانه روز داشته باشد عدم توجه به نیازهای اصلی و اساسی انسانها، ادرا کات و رفتارهای آنها در زندگی روزمره، در نظر نگرفتن شرایط جسمانی و روانی همه اقشار و سنین جامعه، لحاظ نکردن خصوصیات فرهنگی و اجتماعی افراد و بسیاری از مسائل اساسی از این قبیل در طراحی و برنامه ریزی فضاهای شهری، سبب ایجاد فضاهایی آسیب پذیر و مشکل دار شده که تنها تعداد معدودی از افراد در خود جای میدهد و از آنجا که ثمره این نوع طراحی، فضاهایی است که برچسب عملکرد خاصی بر آنها زده میشود و تامین کننده همه خواسته ها و نیازهای مردم نیستند، مورد استقبال لازم و کافی قرار نگرفته و زمینه بروز سایر فعالیت ها در آنها تضعیف میگردد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: عملکرد مدیران ، مناسب سازی شهری ، شهرداری تهران ، افراد ناتوان.