اثر حاد خستگی نروماسکولار بدنبال سردکردن مفصل بر کنترل پاسچرال و کینماتیک زانو حین حرکت فرود-پرش (با رویکرد پیشگیری از آسیب)
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 166
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPSR-11-1_001
تاریخ نمایه سازی: 5 مرداد 1401
چکیده مقاله:
هدف:آسیب های اندام تحتانی در رشتههای ورزشی دارای حرکات پلایومتریک که خستگی نروماسکولار (Neuromuscular) بیشتری را ایجاد میکند، بیشتر رخ می دهد که در میان روش های درمانی، سرمادرمانی به عنوان یک روش فوری درمان بعد از آسیب حین رویدادهای ورزشی، کاربرد بسیاری دارد. از آنجایی که سردکردن مفصل در حالت خستگی، ممکن است ریسک ابتلا به آسیب مجدد را در فرد حین برگشت به رقابت افزایش دهد، بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر حاد خستگی نروماسکولار بدنبال سردکردن مفصل بر کنترل پاسچرال (Postural) و کینماتیک زانو حین حرکت فرود-پرش می باشد.روش بررسی:پژوهش حاضر، از نوع کاربردی بوده که به روش نیمه تجربی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان دختر تمرین کرده رشته تربیت بدنی بودند که از بین آن ها تعداد ۴۰ نفر سالم که حداقل دوسال از مدت تحصیلشان گذشته باشد و در رشته های والیبال و بسکتبال فعال بودند و حداقل ۳ جلسه در هفته فعالیت ورزشی داشتند و در شش ماه گذشته آسیب در اندام تحتانی نداشتند، به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب شدند که به شکل تصادفی در سه گروه تجربی و یک گروه کنترل (هر گروه ۱۰ نفر) قرار گرفتند. اندازه گیری ها در سه زمان (پیش آزمون، پس آزمون اول و پس آزمون دوم) انجام شد. از صفحه نیرو (Bertec ۴۰*۶۰ USA) برای ثبت داده های مرکز فشار و از الکتروگونیامتر (Biometrics) برای ثبت دامنه حرکتی حین حرکت فرود-پرش تک پا به طور همزمان استفاده شد. سرمادهی به مدت ۲۰ دقیقه (برای گروه سرمادهی و سرمادهی پس از خستگی) و پروتکل خستگی (برای گروه خستگی و سرمادهی پس از خستگی) شامل انجام پرش های مکرر در جهات مختلف از سکوی ۲۰ سانتی متری بود. در گروه سرمادهی پس از خستگی، آزمودنی ها ابتدا پروتکل خستگی را انجام داده، سپس بلافاصله سرمادهی مفصل زانو اعمال شد. تمامی متغیرها قبل از اعمال مداخله ها، بلافاصله پس از آن ها (پس آزمون اول) و ۲۰ دقیقه بعد از آن ها (پس آزمون دوم) در تمام گروه ها اندازه گیری شدند. از آزمون تحلیل واریانس با داده های تکراری، در سطح معناداری ۰/۰۵>p جهت تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها:مشخص شد که در مرحله اکسنتریک (Eccentric) میانگین تغییرات COPx در همه گروه ها از پس آزمون اول به پس آزمون دوم افزایش معنادار داشته (۰/۰۱=p)، اما میانگین تغییرات COPX و COPy بین گروهها تفاوت معناداری را نشان ندادند(۰/۰۵
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نگار کورش فرد
استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
فرشته افتخاری
استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :