تحلیل مبانی انسان شناختی نظریات جبر محور «سلطه امپریالیستی »

رسم استثمارگران و سلطه طلبان از آغاز بر این بوده است که همیشه از اهرم های فکری و فرهنگی در کنار اهرم های زور و مادیات، برای کنترل سلطه شدگان و توجیه و تثبیت رفتار سلطه طلبانه خود بهره بگیرند تا علاوه بر اقناع و همراهی اختیاری و حتی رضایت مندانه سلطه شدگان، بتوانند از این امر به عنوان توجیهی در مقابل پرسشگری وجدان های بیدار و قضاوت های عادلانه بهره ببرند.این اهرم های فکری و فرهنگی گاها در قالب نظریه هایی مطرح می شود که دارای مبانی انسان شناختی خاصی است که سلطه طلبان نه تنها هیچ داعیه ای برای آشکار ساختن آن نداشته بلکه برای جلوگیری از رسوا شدن با تلاشی عامدانه، سعی بر پنهان نگه داشتن آن نیز داشته اند. این مقاله با روش اسنادی وتحلیل محتوای تاریخی، به دنبال تبیین و تقسیم بندی منطقی نظریات «جبر محور» و تحلیل مبانی انسان شناختی آنها می باشد. پررنگ بودن ابعاد «من محوری»، «موجود برتر انگاری»ویا«موجود برگزیده انگاشتگی» از جمله محورهای اساسی این نظریات است که «حقیقت یابی» و حتی «حقیقت سازی» را که خصوصیت عنایت شده به «سلطه طلبان» از جانب «خدا » و یا «طبیعت » قلمداد کرده و با یک نگاه «انسان درجه دومی » و یا «غیر انسانی» به سلطه شدگان، سلطه گران را شایسته و یا بایسته رهبری و بهره مندی از کل منافع این عالم معرفی می کنند.

کلیدواژه ها:

سلطه ، استعمار ، نژاد پرستی ، مبانی انسان شناختی ، امپریالیست ، هژمونی