مقایسه یادگیری پنهان و آشکار مهارت پرتابی بر عملکرد در شرایط خستگی ذهنی

هدف پژوهش حاضر مقایسه یادگیری پنهان و آشکار مهارت پرتابی بر عملکرد در شرایط خستگی ذهنی بود. این پژوهش ازنوع نیمه تجربی و کاربردی بود. ۳۲ نفر مرد و زن به صورت نمونه در دسترس به صورت تصادفی در دو گروه ۱۶ نفره تمرینیادگیری پنهان (کم خطا) و آشکار (پرخطا) قرار گرفتند. مهارت پرتابی از طریق شیوه مطالعه سینگر استفاده شد . به دلیل اثراتسقف و کف یادگیری در این دو شیوه تمرینی و همچنین مبتدی بودن همه ی شرکت کنندگان در تکلیف پرتابی مورد نظر ازانجام پیش آزمون صرفنظر شد. جلسات تمرینی با انجام ۱۵۰ پرتاب در ۵ بلوک ۳۰ کوششی با ۵۰ ثانیه استراحت بین هر دوبلوک به این صورت انجام شد که شرکتکنندگان گروه پرخطا به ترتیب از فواصل ۵ / ۳ - ۲۵ / ۳ - ۳ - ۷۵ / ۲ - ۵ / ۲ متری و گروه کمخطا به ترتیب از فواصل ۵ / ۲ - ۷۵ / ۲ - ۳ - ۲۵ / ۳ - ۵ / ۳ متری از هدف تمرین کردند. ضمنا ۵ کوشش آزمایشی پیش از بلوک اولاکتساب داده شد. ۴۸ ساعت بعد از اکتساب آزمون های یادداری و انتقال (تحت شرایط خستگی ذهنی) از فاصله ی ۳ متری ازهر دو گروه گرفته شد. برای ایجاد خستگی ذهنی از ۳۰ دقیقه آزمون استروپ رنگ کلمه استفاده شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که در مرحله یادداری به طور معناداری گروه تمرین یادگیری آشکار امتیازات بالاتری را در تکلیف پرتابی به دستآوردند. خستگی ذهنی به وسیله ایجاد نیازهای شناختی و درگیر کردن حافظه کاری باعث تسهیل شکل خودکار و رویه اییادگیری می شود که این شکل یادگیری اساسا به وسیله کنترل خودآگاه تخریب می شود. از لحاظ عصب شناختی خستگیذهنی شدید باعث تخلیه ی منابع آهیانه ای پیشانی که برفعالیت های توجهی تاکید دارند و همچنین باعث تخریب فعالیت قسمت پیش آهیانه ای که در حافظه ی کلامی نقش دارد می شود، درحالی که یادگیری پنهان به طور کلی تکیه بر فعالیت جسممخطط دارد. از سوی دیگر مشاهده شده است که پردازش هایی که به لحاظ پروسه تکاملی قدیمی ترند نسبت به پردازشهایجوا نتر به طور ذاتی در برابر اختلال ها مقاوم ترند. یادگیری پنهان با پردازش عصبی حمایت می شود که قدیمی تر از پردازشیاست که یادگیری آشکار را حمایت می کند

کلیدواژه ها:

یادگیری پنهان ، یادگیری آشکار ، خستگی ذهنی ، عملکرد