بررسی رابطه کارورزی با سرمایه اجتماعی در دانشجو معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کارورزی با سرمایه اجتماعی در دانشجومعلمان میباشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان استان گلستان میباشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۱۳۰ دانشجومعلم به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سرمایه اجتماعی رسولزاده و همکاران (۱۳۹۵) و نگرش به طرح کارورزی خدابنده و چیذری در سال ۱۳۹۳ است. روایی پرسشنامه ها توسط اساتید و متخصصان حوزه علوم تربیتی و روانشناسی مورد بررسی و تایید نهایی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب ۰/۷۶ و ۰/۷۳ بدست آمد. روش اجرای پژوهش بدین صورت بود که پرسشنامه های مکتوب تبدیل به پرسشنامه های الکترونیکی گردیدند و در گروه های مجازی دانشجومعلمان منتشر و توسط دانشجومعلمان تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از نرم افزار SPSS در دو بخش تحلیل توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و تحلیل استنباطی (پیرسون) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند بین کارورزی با سبک اعتماد اجتماعی (۰/۴۳)، مشارکت اجتماعی (۰/۳۸) و انسجام اجتماعی (۰/۳۹) در سطح کوچکتر از ۰/۰۱ و با حمایت اجتماعی (۰/۴۱) و حجم شبکه ی ارتباطی (۰/۵۱) در سطح کوچکتر از ۰/۰۵ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بدین معنا که کارورزی باعث افزایش سرمایه های اجتماعی دانشجومعلمان میگردد.

کلیدواژه ها:

کارورزی ، سرمایه اجتماعی ، دانشجومعلمان