تحلیل تاثیرگذاری زبان عصر نزول بر آیات قرآن کریم

فرهنگ یک جامعه در بر گیرنده تمامی ابعاد حیات زیستی،اجتماعی و انسانی است بالتبع چنین رکن رکینی ریشه در وجود خودشان می کند و در همهزندگی او تاثیر میگذارد و چه بسا به سادگی دوری جستن از آن ممکن نیست زبان موجب قوام و توسعه یک فرهنگ است . زبان یک پدیده ی اجتماعی فرهنگی است؛ بدین معنا که هر زبانی به سبک خود، واقعیت ها و پدیده های فرهنگی اجتماعی جهان بیرون خود را در نظامی از نشانه های زبانی کدبندی میکند . براین اساس، میتوان گفت هر متن زبانی تا حد زیادی محصول فرهنگی و محیط بیرونی خود است . قرآن کریم نیز به عنوان یک متن زبانی گرچه ازاین قاعده مستثنی نیست، ولی در این کتاب آسمانی پدیده ها و نشانه های فرهنگی به شکل منفعلانه ای به کار نمی روند، بلکه در اغلب موارد، متن قرآنی بهمفهوم سازی تازه و بی سابقه ی واقعیت ها و پدیده های فرهنگی بیرونی خود می پردازد و آنها را در راستای جهانبینی قرآنی و اسلامی به کار می گیرد . برایناساس نوشتار حاضر با کنکاش در مواردی چند از گزاره ای قرآنی روشن می سازد که عناصر فرهنگی و بیرونی عصر نزول، عرصه را بر معنا و مقاصد قرآنیتنگ نمی کند . بر این اساس تحقیق حاضر در صدد ایضاح آن است که عناصر فرهنگی و بیرونی عصر نزول،قرآن را از پرداخت مقاصد اصلی و ذاتی دورنمی کند . این مقاله با رودیکرد توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منبع قرآن کریم و مفاهیم و منابع اصیل تاثیر گذاری فرهنگی عصر بعثت بر آیات قرآن را بهتحقیق می نشیند.

کلیدواژه ها:

قرآن ، تحلیل ، تاثیرگذاری ، عصر نزول ، زبان ، فرهنگ