بررسی مردم شناختی نظام خانواده و خویشاوندی با تاکید بر مراسم ازدواج (مطالعه موردی عشایر تالش)

زندگی عشایری در ایران سابقه ای دیرینه دارد. بررسی ابعاد گوناگون زندگی عشایری از آن جهت که در بیشتر موارد سنن و آداب گذشته را نگه د اریکرده اند و بر همان روش عمل می کنند، حائز اهمیت می باشد. براین اساس هدف اصلی این تحقیق مطالعه مردم شناسختی نظام خ انواده و خویشاندی باتاکید بر مراسم ازدواج می باشد که بعد از تولد مهمترین مرحله ی زندگی انسان به شمار می آید. در چارچوب ازدواج است که نیاز های عاطفی، روانیو جنسی زن و مرد برآورده می گردد و انسان به مرحله ای از رشد و تامل شخصیتی می رسد. در این پژوهش از مکتب کارکردگرایی به دلیلکارکردی که همسرگزینی در زندگی عشایر دارد و ساختارگرایی به علت نقشی که ازدواج در ساختارهای گوناگون جامعه به خصوص در میان عشایردارد، استفاده شده است. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت از نوع کیفی و مردم نگارانه می باشد. یافته های این تحقیق بر اساس مطالعات اسنادی و مصاحبهعمیق انجام شده حاکی از این می باشد که ازدواج و همسرگزینی در میان عشایر تالش به عنوان امری ضروری به حساب می آید و اعتقاد دارند که پسر ودختر ایلیاتی در اولین فرصت مناسب باید ازدواج کنند که این مهم بر مبنای سنت و عرف، همراه با آداب و رسوم خاص و بر پایی جشن و سرور صورتمی گیرد. در گذشته ازدواج ها بیشتر درون طایف های و عمدتا ازدواج بین دختر عمو و پسر عمو بوده و اکثر ازدواج ها به صورت خویشاوندی بوده و دراین میان خویشاوندان پدری ارجحیت داشته اند، امروزه ارتباطات اجتماعی گسترده و تحصیلات دانشگاهی جوانان باعث شده که میزان ازدواج فامیلیکاهش پیدا کند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، ازدواج ، فرهنگ ، عشایر ، تالش