رویکرد نظام مسئولیت بین المللی دولت ها در خسارت های زیست محیطی

تاثیرات زیست محیطی به سبب محدودیت منابع در جهان و غیر قابل تجدید بودن بسیاری از آنها، دیگر محدود به داخل مرزهای کشور نبوده و دولت ها نمی توانند به آزادی گذشته و مستقلا در خصوص بهره برداری از منابع داخل مرزهای خود تصمیم گیری نمایند؛ چرا که آثار و تبعات این تصمیم گیری ها به دیگر مردم جهان نیز باز خواهد گشت. جبران خسارات ناشی از جرائم زیست محیطی هم در حقوق بین الملل و هم در حقوق ایران ماهیتی ترمیمی دارد. بنابراین هدف، بازگشت وضع به حالت سابق و ترمیم آسیب های وارده بر محیط زیست است، هرچند جبران خسارات زیست محیطی همواره با مشکلاتی روبرو است از جمله اینکه این خسارات به راحتی قابل ارزیابی نیستند و در اغلب مواقع، برقراری مجدد وضعیت سابق امکان پذیر نمی باشد. هدف این مقاله بررسی مسولیت دولت ها در قبال محیطزیست در نظام حقوق بین الملل میباشد تا از این رهگذر کمکی اندک به حقوق زیست محیطی کشورمان صورت بیرد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، جبران خسارات ، مسولیت دولت ها ، کمیسیون حقوق بین الملل ، حقوق ایران