تحلیل ارتعاش آزاد ورق های ساندویچی با هسته سیال هوشمند مگنتورئولوژیکال با استفاده از تئوری تغییر شکل برشی اصلاح شده

در مقاله حاضر، ارتعاش آزاد ساندویچ ورق های مستطیلی حاوی سیال مگنتورئولوژیکال در هسته به عنوان یک سازه هوشمند با استفاده از تئوری تغییر شکل برشی اصلاح شده مثلثاتی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. به دلیل قابلیت تغییرات سریع ویسکوزیته سیال موجود در هسته، این سازه میتواند در کنترل ارتعاشات و مستهلک کردن انرژی مورد استفاده قرار گیرد. معادلات حاکم بر سازه به کمک اصل همیلتون و بدست آمده و با کمک روش باقی مانده وزنی گلرکین در شرایط مرزی چهارلبه ساده حل شده اند. تاثیرپذیری فرکانس و ضریب استهلاک مودال به عنوان دو پارامتر اصلی در تحلیل رفتار ارتعاشی این سازه، تحت عوامل مختلفی نظیر شدت میدان مغناطیسی و ضخامت سیال در هسته همراه با تاثیر پارامتر های هندسی مورد بررسی قرار گرفتهاند. برای نشان دادن دقت روابط حاصل شده، نتایح بدست آمده را با مقالات معتبر مقایسه و اعتبارسنجی شده است. نتایج حاکی از آن است که افزایش شدت میدان مغناطیسی باعث افزایش فرکانس و ضریب استهلاک نظیر هر مود میشود. همچنین افزایش ضخامت سیال تاثیر مستقیمی بر افزایش ضریب استهلاک و کاهش فرکانس دارد. باتوجه به کاربردهای روزافزون سازه های هوشمند امید است یافته های این پژوهش در کارآمدتر شدن کاربردهای مهندسی آن موثر باشد.

کلیدواژه ها:

پانلهای ساندویچی ، سیال مگنتورئولوژیکال ، تئوری اصلاح شده مرتبه بالا ، ارتعاش سازه های هوشمند ، مواد هوشمند