بررسی روایی روش بلند کردن بار به روش KIM-LHC بر مبنای بارهای بیومکانیکی در ارزیابی سطح ریسک برای وظایف بلند کردن دستی بار:یک مطالعه آزمایشگاهی

مقدمه و اهمیت موضوع: حمل دستی بار شامل فعالیت هایی است که در آن ها هل دادن، کشیدن، بلند کردن، پایین آوردن، حمل کردن و نگه داشتن بار صورت می گیرد، که بلند کردن بار رایج ترین آن ها است. هدف این مطالعه بررسی قابلیت اطمینان  روش KIM-LHC در شناسایی وظایف بلند کردن دستی بار پرخطر بود. مواد و روشها:  این مطالعه مقطعی بر روی کارگران مرد سالم که سابقه حمل دستی بار داشتند در محیط آزمایشگاهی انجام شد. حجم نمونه با توجه به مطالعات پیشین ۱۵ نفر تعیین گردید. از افراد خواسته شد ۲۵ وظیفه باربرداری را با ۴ بار تکرار و به صورت تصادفی انجام دهند. برای تعیین زاویه خمش تنه از یک شیب سنج الکترونیکی استفاده شد و با استفاده از اطلاعات پوسچری و آنتروپومتری افراد، بارهای فشاری وارد بر مهره  L۵/S۱از طریق نرم افزار ۳DSSPP محاسبه شد. همچنین، هم زمان وظایف با استفاده از روش KIM-LHC ارزیابی شدند و امتیازات نهایی و سطوح اقدامات لازم برای آن ها تعیین گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.۲۰ و با استفاده از آزمون Chi-square تجزیه وتحلیل شدند. نتایج:  نتایج تخمین نیروی فشاری برای وظایف باربرداری نشان داد، ۹۲% از وظایف دارای سطح خطر پایین (کمتر از ۳۴۰۰ نیوتن) و ۸% وظایف سطح خطر متوسط (۳۴۰۰ تا ۶۸۰۰ نیوتن)  بودند. درحالی که نتایج روش KIM-LHC نشان داد ۲۸% وظایف دارای سطح خطر پایین، ۶۴% سطح  متوسط و ۸% دارای سطح خطر بالابودند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین سطوح ریسک حاصل از روش KIM-LHC  و نیروی فشاری تخمین زده شده برای برخی از وظایف باربرداری طراحی شده ارتباط معناداری وجود ندارد. بنابراین احتمال وجود خطا در تخمین سطح ریسک برخی از وظایف باربرداری به روش KIM-LHC وجود دارد و می بایست مطالعات بیومکانیکی بیشتری ازلحاظ کینتیکی و کینماتیکی انجام شود.  

کلیدواژه ها:

Compressive force ، KIM-LHC ، lifting load ، نیروی فشاری ، KIM-LHC ، بلند کردن بار