اثر تاریخ کاشت تاخیری بر صفات فنولوژیک، عملکرد دانه و برخی اسیدهای چرب هیبریدهای جدید آفتابگردان

به منظور ارزیابی اثر تاریخ کاشت تاخیری بر صفات فنولوژیک، اجزای عملکرد، عملکرد دانه و اسیدهای چرب لینولئیک و لینولنیک هیبریدهای جدید آفتابگردان، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به مدت دو سال زراعی (۹۴-۱۳۹۳ و ۹۵-۱۳۹۴) در مزرعه واقع در بخش دانه­های روغنی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال بذر کرج اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل سه تاریخ کاشت (به فاصله ۱۵ روز پس از برداشت گیاه پاییزه (گندم) به ترتیب اول تیرماه، ۱۵ تیرماه و ۳۰ تیرماه) و هفت هیبرید آفتابگردان (برزگر، فرخ، هایسان ۳۶، قاسم، شمس، آذرگل و هایسان ۲۵) بودند. نتایج آزمایش اثر معنی­دار تاریخ کاشت بر تمامی صفات به جز تعداد دانه در طبق و اسید لینولنیک در سطح یک درصد و بر صفات درصد روغن و اسیدلینولئیک در سطح ۵ درصد را نشان داد. هیبریدهای موردبررسی نیز در تمامی صفات به جز اسیدهای چرب لینولئیک و لینولنیک تفاوت معنی­دار با هم داشتند. دیررس­ترین هیبریدهای آزمایش هیبریدهای برزگر و آذرگل و زودرس­ترین هیبرید فرخ بود. بیش ترین عملکرد دانه نیز از تاریخ کاشت اول به میزان ۲۸۴۰ کیلوگرم در هکتار به دست آمد و در شرایط کشت تاخیری عملکرد تا ۴۱ درصد کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، تنش سرما ، دانه روغنی ، درصد روغن ، کشت تاخیری