نقد و بررسی لایحه قانون جامع داوری و قانون نمونه آنسیترال

قانون داوری تجاری بین المللی ایران بیگمان تحولی مهم و گامی به پیش در روند قانونگذاری در مورد داوری در کشور ما بشمار میرود و در کنار مقررات قانون آیین داددرسی مدنی ، نظام داوری ایران را به سوی نظامی کاملتر و قابل پذیرش از دیدگاه ملاک ها و ضوابط بین المللی پیش می برد. پس تصویب قانون داوری تجاری بین المللی ، داوری می تواند ایران به سوی اعطای آزادی بیشتر به طرفین داوری درگزینش قواعد و آیین داوری و در نتیجه مداخله کمتر محاکم داخلی در روند آن سوق دهد. الگوگیری از قانون نمونه داوری آنسیترال در تنظیم و تصویب قانون جدید سبب خواهد شد که سرمایه گذاران و طرف های تجارت خارجی ایران از شرط ارجاع اختلافات به داوری در مراجع ایران بی سبب و یا از خوف روبرو شدن با آراء غیر منتظره از محاکم داخلی ایران بیمناک نباشند و به پذیرش آن در قراردادهای روبه فزونی خود و با طرف های ایرانی در سال های آینده رغبت نشان دهند. از جهتی دیگرعلیرغم تمام مزایایی که رعایت شفافیت در داوری های سرمایه گذاری به ویژه برای عموم به دنبال دارد، از جهاتی هم می تواند مضر به حال طرفین اختلاف به ویژه سرمایه گذار باشد. افزایش هزینه ها و طولانی شدن فرایند رسیدگی از مهمترین نگرانی های سرمایه گذاران است. علاوه بر آن، شفافیت با مبانی تجاری داوری همچون توافقی بودن داوری و اصول مهم آن یعنی خصوصی بودن و محرمانگی در تعارض آشکار است.

کلیدواژه ها:

لایحه جامع ، قانون نمونه آنیسترال ، قانون داوری