تاثیر موسیقی درمانی بر عملکردهای شناختی بیماران اسکیزوفرنیای حاد بیمارستان مدرس اصفهان

هدف این پژوهش بررسی تعیین اثر بخشی موسیقی درمانی بر عملکردهای شناختی (انتزاع و تغییر راهبردهای شناختی، آگاهی شخصی، یادگیری تداعی ها، حافطه بینایی و حافطه منطقی، تکرار ارقام رو به جلو و معکوس، کنترل ذهنی و جهت یابی) بیماران اسکیزوفرنیای حاد بیمارستان مدرس اصفهان بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح آن از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران اسکیزوفرنیای حاد مرد بیمارستان مدرس شهر اصفهان تشکیل می دادند. نمونه شامل ۳۰ نفر از بیماران اسکیزوفرنیای حاد مرد بیمارستان مدرس بودند که بطور تصادفی انتخاب و به شیوه تصادفی به دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) گمارده شدند. ابزار این پژوهش آزمون دسته بندی کارتهای ویسکانسین (۱۹۴۸) و مقیاس حافظه وکسلر (۱۹۴۵) بود که از روایی و پایایی مناسب برخوردار میباشد و گروه آزمایش به مدت ۴ جلسه، موسیقی درمانی شامل ریلکسیشن، فعالیتهای جسمی، ذهنی و موزیکی را دریافت کردند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که موسیقی درمانی بر انتزاع و تغییر راهبردهای شناختی، آگاهی شخصی، یادگیری تداعی ها و حافطه منطقی بیماران اسکیزوفرنیای حاد تاثیر دارد (p<۰/۰۵) ولی بر روی حافطه بینایی، تکرار ارقام رو به جلو و معکوس، کنترل ذهنی و جهت یابی تاثیری ندارد .(p<۰/۰۵) موسیقی درمانی روش مناسبی برای بهبود عملکردهای شناختی بیماران اسکیزوفرنیای حاد میباشد.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، عملکردهای شناختی ، اسکیزوفرنیای حاد.