پیش بینی سهل انگاری تحصیلی،خودکار آمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بر اساس خودکار آمدی والدین در طول آموزش مجازی دوران کرونا

این پژوهش با هدف پیش بینی سهل انگاری تحصیلی، خودکار آمدی تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان پایه ششم ابتدایی بر اساس خودکار آمدی والدین در طول آموزش مجازی دوران کرونا انجام شد. این پژوهش از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان مبارکه به همراه مادرانشان بوده اند، که از بین آنها ۲۱۶ (۱۱۵ دختر،۱۰۱ پسر) نفر بر اساس فرمول کوکران به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکار امدی والدگری دومکا (۱۹۸۹) برای جمع آوری اطلاعات از والدین و از پرسشنامه های انگیزه پیشرفت برنارد واینر(۱۹۹۰)،پرسشنامه خودکار امدی تحصیلی جینکز و مورگان(۱۹۹۹) و سهل انگاری تحصیلی شمس الاحراری(۱۳۸۹) برای دانش آموزان استفاده شد.داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند خودکار آمدی مادر(با سطح معناداری ۰/۰۰۰۱ < ۰/۰۵) ۳۶ درصد از مجموع مربعات تغییرات سهل انگاری دانش آموزان و ۹/۹ درصد تغییرات خودکار امدی دانش آموزان (با سطح معناداری ۰/۰۰۰۱ < ۰/۰۵) و۲/۲ درصد تغییرات در انگیزه پیشرفت دانش آموزان (با سطح معناداری ۰/۰۱۸ < ۰/۰۵ را پیش بینی می کند. با توجه به نتایج به دست آمده ارائه راهکارهایی برای افزایش خودکار آمدی مادران می تواند در آموزش مجازی به کاهش سهل انگاری و افزایش خودکار امدی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

سهل انگاری تحصیلی ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، خودکار امدی تحصیلی ، خود کار امدی والدین