بررسی تاثیر شیوه های مدیریت مشارکتی منابع انسانی بر نوآوری بنیادین با نقش میانجی گری اشتراک دانش در شرکت های دانش بنیان استان تهران

پژوهش حاضر به بررسی اثر شیوه های مدیریت مشارکتی منابع انسانی بر نوآوری بنیادین با میانجی گری اشتراک دانش در شرکت های دانش بنیان استان تهران می پردازد. روش تحقیق این مقاله همبستگی-توصیفی و از نظر هدف کاربردی است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه و جامعه آماری تحقیق، کارکنان شرکت های حوزه فناوری اطلاعات و نرم افزار از نوع تولیدی ۱ و۲ شرکت های دانش بنیان است. در مجموع ۷۶۹ شرکت و نمونه آماری تحقیق شامل ۲۶۱ نفر از کارکنان این مراکز است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار Smartpls استفاده شد. یافته های تحقیق نشان می دهد ارزیابی عملکرد بر نوآوری بنیادی در شرکت های دانش بنیان تاثیر معناداری دارد، آموزش و انتخاب بر اشتراک دانش تاثیر دارد و مابقی شیوه ها بر نوآوری بنیادی و اشتراک دانش اثر معناداری نداشت.

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی منابع انسانی ، مدیریت منابع انسانی ، نوآوری بنیادین ، نوآوری