تاثیر انگیزاننده های بیرونی بر عملکرد کارکنان نیروی انتظامی (مطالعه موردی: نیروی انتظامی شهر بوشهر)

نیروی انسانی با ارزش ترین منبع در هر سازمانی است. زیرا استفاده بهینه و کارا از سایر منابع و دستیابی به اهداف سازمان در گرو عملکرد نیروی انسانی است. نیروی انتظامی از نظر شرایط خاصی که دارد، متفاوت با سایر سازمان ها بوده و کار در آنجا با دشواری های خاصی همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر انگیزاننده های بیرونی بر عملکرد کارکنان نیروی انتظامی شهر بوشهر انجام پذیرفته است که در این راستا تاثیر محرک های بیرونی، انگیزاننده های درونی بر عملکرد کارکنان نیروی انتظامی بررسی می شود. در این پژوهش، ابتدا با مرور ادبیات نظری، به شناسایی انگیزاننده های بیرونی و استخراج مدل مفهومی پژوهش اقدام گردید. سپس پرسشنامه ای تهیه و پس از اطمینان از روایی و پایایی آن، به منظور گردآوری داده ها، بین کارکنان نیروی انتظامی توزیع شد. در نهایت فرضیه ها و مدل مفهومی پژوهش با استفاده از نرم افزار Smart PLS مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که انگیزاننده های بیرونی، انگیزاننده های درونی و رضایت شغلی بر عملکرد کارکنان نیروی انتظامی شهر بوشهر تاثیر معناداری دارند. همچنین انگیزاننده های بیرونی بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر دارد. اما انگیزاننده های درونی بر رضایت شغلی تاثیر ندارد.

کلیدواژه ها:

انگیزاننده های بیرونی ، انگیزاننده های درونی ، عملکرد کارکنان ، نیروی انتظامی شهر بوشهر