تاثیر اوپیوئیدها بر پاسخ عوامل کانابینوئیدی آمیگدال مرکزی بر اضطراب درآزمایش elevated plus-maze

زمینه و هدف کانابینوئیدها که اجزای فعال ماری جوانا می باشند و اثراتی شبیه به اوپیوئیدها دارند. به علاوه میان این دو سیستم تداخلات عملکردی نیز وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر سیستم کانابینوئیدی بر اضطراب در آمیگدال مرکزی، و تداخل آن با سیستم اوپیوئیدی است. روش بررسی در مطالعه حاضر، اثر تزریق داخل صفاقی داروهای اوپیوئیدی بر پاسخ حاصل از تزریق داخل آمیگدال عوامل کانابینوئیدی در موش های صحرایی، با استفاده از Elevated Plus-Mazeمورد بررسی قرار گرفت. یافته ها تزریق داخل صفاقی مورفین (۳، ۶، ۹ میلی گرم) موجب افزایش %OAT و %OAE شد ولی فعالیت حرکتی تغییر قابل ملاحظه ای نداشت، و بدین ترتیب اثر ضد اضطراب نشان داد. البته برخی از دوزهای نالوکسان، آنتاگونیست اوپیوئیدی، %OAT و فعالیت حرکتی را کاهش داد. تجویز داخل آمیگدال ACPA (آگونیست گیرنده CB۱کانابینوئیدی) در دوزهای ng/rat ۵ ،۲۵/۱ موجب افزایش %OAT و %OAE شد ولی فعالیت حرکتی را تغییری نداد که نشان دهنده یک پاسخ ضد اضطراب آن می باشد. این پاسخ با مورفین[۶میلی گرم در کیلوگرم داخل صفاقی(ip)] افزایش و با نالوکسان کاهش یافت. تجویز داخل آمیگدال AM۲۵۱ (آنتاگونیست گیرنده CB۱ کانابینوئیدی) در دوزهای ng/rat۱۰۰، ۲۵، ۵/۲ تغییر قابل ملاحظه ای در%OAT و%OAE ایجاد نکرد ولی دوزهای بالاتر آن(ng/rat ۱۰۰، ۲۵) فعالیت حرکتی را کاهش داد. تجویز این دارو نیز به همراه مورفین داخل صفاقی موجب افزایش پاسخ مورفین و یا نالوکسان نیز موجب ایجاد پاسخ ضد اضطرابی در آن گردید. نتیجه گیری نتایج بیان گر آن است که گیرنده های CB۱ اثر ضد اضطرابی ایجاد می کنند. هم چنین این نتایج نشان می دهند که سیستم اوپیوئیدی با گیرنده های کانابینوئیدی در آمیگدال مرکزی تداخل دارد.

کلیدواژه ها:

Cannabinoids ، Morphine ، Naloxone ، Anxiety ، Elevated Plus-Maze