الگوی توزیعی جهت و شدت روند تغییرات خشکسالی ایران به کمک نمایه توزیعی شدت خشکسالی پالمر

خشکسالی در طول تاریخ یکی از تهدیدهای اصلی ساکنان و تمدن­های کشور ایران بوده است. نمایه های زیادی بر مبنای داده های هوانشناسی، ماهواره ای و مدل های شبیه سازی به منظور تعیین شدت خشکسالی توسعه داده شده است. در این تحقیق توزیع مکانی نمایه شدت خشکسالی پالمر برای یک دوره ۳۶ ساله (۱۹۷۵ تا ۲۰۱۰) با استفاده از داده­های شبکه­ای شده خاک و هواشناسی (متشکل از ۲۹۶ ایستگاه سینوپتیک و بیش از ۱۵۰۰ ایستگاه بارانسنجی) با تفکیک مکانی ۴ کیلومتر و تفکیک زمانی ماهانه، توسط کد نویسی در نرم افزار مطلب در مقیاس کشوری محاسبه و استخراج شد. برای مشاهده الگوی شدت و روند خشکسالی از روندیابی با روش رگرسیون خطی با گام زمانی یک ماهه و بصورت توزیع مکانی استفاده شد. نتیجه محاسبات نشان می دهد که بیش از ۶۰ درصد از سطح مورد مطالعه دارای روند منفی (افزایش خشکسالی) بوده و کمتر از ۴ درصد از آن روندی مثبت (بهبود ترسالی) دارد (در سطح ۵ درصد معنی دار). شیب روند نیز بین ۱۲/۰ تا ۲۲/۰- متغیر است.  

کلیدواژه ها:

پهنه بندی خشکسالی ، روندیابی ، نمایه پالمر ، داده های شبکه ای ، نمایه توزیعی پالمر