مقایسه تاثیر نمونه گیری به روش های منفرد و مرکب بر نتایج مقاومت فشاری

اهمیت بتن به عنوان پر مصرف ترین ماده جهان پس از آب، باعث لزوم توجه به فرآیند کنترل کیفیت این محصول در کنار تولید آن می شود. در صنعت بتن آماده به منظور کنترل کیفیت بتن از نظر خواص بتن تازه و سخت شده معیارهایی درنظر گرفته می شود. از جمله معیارهای رایج برای ارزیابی مشخصات بتن تازه، آزمایش روانی بتن (به روش اسلامپ) و اندازه گیری دمای بتن تازه و برای بتن سخت شده، آزمایش مقاومت فشاری است. یکی از دغدغه های مربوط به ارزیابی کیفیت بتن، نحوه نمونه گیری از مخلوط بتن است. مطابق استاندارد ملی ۶۰۴۴ و آیین نامه بتن ایران، روش نمونه گیری در کارگاه برای کنترل روانی و دمای بتن تازه می تواند به روش منفرد و مرکب و برای آزمونه های مقاومت فشاری باید به صورت مرکب باشد. با این وجود، در بسیاری از پروژه ها تمایل به نمونه گیری به روش نقطه ای به دلیل صرف زمان و انرژی کمتر و همچنین کاهش زمان توقف کامیون های حمل بتن برای نمونه گیری وجود دارد.در این تحقیق، با بررسی و نمونه گیری های انجام شده در پروژه های مختلف در شهر تهران، نتایج خواص بتن تازه و سخت شده در دو روش نمونه گیری منفرد و مرکب مقایسه گردید. تغییرات مقاومت فشاری، روانی و دمای بتن با انجام سه مرحله نمونه گیری بعد از تخلیه حدود ۱۵ (ابتدای بار)، ۵۰ (وسط بار) و ۸۵ درصد (انتهای بار) از حجم بتن موجود در کامیون حمل بتن در سه رده مقاومت فشاری C۲۵، C۳۰ و C۳۵ بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، نمونه گیری منفرد نسبت به مرکب، تغییرات مقاومت فشاری قابل توجهی نداشته است. همچنین در نمونه گیری منفرد در ابتدا، وسط و انتهای بار، دمای بتن تازه میانگین ۴/۰ درجه سلسیوس افزایش و میزان روانی به روش اسلامپ میانگین ۱۶ درصد کاهش پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

نمونه گیری منفرد و مرکب ، بتن آماده ، خواص بتن تازه و سخت شده