بررسی جامعه شناختی سازوکارهای غنی سازی اوقات فراغت دانشجویان در خوابگاه های دانشجویی؛ تجربه زیسته زندگی در خوابگاه های دانشجویی دانشگاه L. M. U. مونیخ آلمان

زندگی دانشجویی در اغلب کشورها ازجمله اروپا از سه عنصر اساسی کار (نیمه وقت و پاره وقت)، تحصیل و اوقات فراغت تشکیل شده است. در ایران کار دانشجویی کم تر وجود دارد و لذا تحصیل و اوقات فراغت دو جزو مهم زندگی دانشجویی هستند. با وجود این که میزان اوقات فراعت دانشجوهای ایرانی بیش تر از میانگین جهانی است، اما میزان رضایت دانشجویان ایرانی از نحوه گذراندن اوقات فراغتشان کم است. در دانشگاه های معتبر و بزرگ که الگوی سکونت دانشجویی به اصطلاح «اکسبریجی» است، سازوکارهایی برای بهترشدن زندگی دانشجویی وجود دارد که می توان برخی از آن ها را در سکونت گاه های دانشجویی در ایران پیاده کرد. برای تقویت اوقات فراغت دانشجویی، کسب درآمد پایدار دانشجویی لازم می بلشد، زیرا امروزه بخش زیادی از اوقات فراعت صنعتی شده و استفاده از آن ها مستلزم پرداخت هزینه است. در این راستا لازم است واحدهای دانشجویی نظیر: انتشارات، کافیتریاهاوخودگردان ها مستقل از دانشگاه اداره شوند، تا دانشجویان بتوانند در آن کار و درآمد کسب کنند. سایر سازوکارها برای اوقات فراغت دانشجویی عبارتند از: خوداتکایی و استقلال در برنامه ریزی، مدیریت فعالیت های اوقات فراغت از سوی دانشجویان، آموزش و تمرین مهارت آموزی زندگی در فعالیت های فوقبرنامه، انجام انتخابات با برنامه نمایندگان دانشجویان، استفاده از ظرفیت های چند فرهنگی بومی و غیربومی در اوقات فراغت (دانشجویان خارجی)، استفاده از همه ظرفیت های دانشگاه در برنامه ریزی ها وارتباط دانشگاه با جامعه (شهر).

کلیدواژه ها:

«سبک زندگی» ، «زندگی دانشجویی» ، «اوقات فراعت» ، «کار دانشجویی» ، «خدمات دانشجویی».