مطالعه رابطه مولفه های لحن هیجانی با شفقت به خود دانشجویان

هدف پژوهش حاضر مطالعه مولفه های لحن هیجانی با شفقت به خود دانشجویان است. روش پژوهش حاضر، ازنظر روش توصیفی- همبستگی است، جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۹ را تشکیل می دادند، نمونه پژوهش به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بود، به این صورت که از بین دانشکده های این دانشگاه سه دانشکده اقتصاد، ادبیات و مهندسی به طور تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش نامه های لحن هیجانی و مقیاس شفقت به خود نف بود، داده ها با روش همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین لحن هیجانی و خودشفقتی دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین بین خودشفقتی با لحن مشفقانه (۰.۵۰r=، ۰.۰۱p<) و لحن مهربان (۰.۳۲r=، ۰.۰۱p<) رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. بین خودشفقتی با لحن خشن (۰.۲۶r= -، ۰.۰۱p<)، لحن مضطرب (۰.۳۵r= -، ۰.۰۱p<)، لحن سرد (۰.۳۰r= -، ۰.۰۱p<) و لحن غمگین (۰.۲۵r= -، ۰.۰۱p<) رابطه منفی و معناداری وجود داشت. بین خودشفقتی با لحن عقلانی (۰.۰۷r=، ۰.۰۵p>)، لحن قاطعانه (۲=، ۰.۰۵p>) و لحن یکنواخت (۰.۰۳r= -، ۰.۰۵p>) رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

لحن هیجانی ، شفقت به خود ، خودشفقتی