بررسی تاثیر ابتلا به آندومتریت بالینی بر پاسخ به درمان کیست فولیکولی تخمدان در گاوهای شیری

هدف مطالعه حاضر بررسی مقایسه بازدهی تولیدمثلی در پی راهبردهای درمانی کیستهای تخمدانی باتوجه به وضعیت آندومتریت در گاوهای شیری بود. تعداد ۹۴ راس گاو که مبتلا به کیست فولیکولی تشخیص داده شدند به طور تصادفی با در نظر گرفتن وضعیت آندومتریت به سه گروه درمانی تقسیم شدند. گروه شاهد که هیچ درمانی دریافت نکردند، گروهی که درمان هورمونی با تزریق عضلانی ۲۰۰ میکروگرم هورمون آزاد-کننده گنادوتروپین ها و ۵۰۰ میکروگرم پروستاگلندین F۲aدریافت کردند، و گروهی که همان درمان هورمونی به همراه تخلیه کیست انجام می شد. تاثیر درمان ها بر میزان بهبودی کیست، عملکرد تولیدمثلی گاوها بصورت مجزا در گاوهای مبتلا به آندومتریت، گاوهای فاقد آندومتریت و کل گاوها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. درصد بیشتری (%۹/۶۸) از گاوهای دارای کیست تخمدانی مبتلا به آندومتریت بودند.میزان بهبودی گاوهای کیستیک مبتلا به آندومتریت و در کل گاوهای کیستیک (بدون در نظر گرفتن وضعیت ابتلا به آندومتریت) در گروه درمانی هورمون به همراه تخلیه کیست (به ترتیب %۵/۸۷ و %۶/۸۲) در مقایسه با گروه کنترل (به ترتیب%۹/۴۲; ۰۲/۰ = P و %۲/۴۶; ۰۲/۰ = P) و گروه درمانی هورمون به تنهایی (به ترتیب %۵/۵۲; ۰۱/۰ = P و %۶/۵۹; ۰۴/۰ = P) به طور معنی دار بالاتر بود، ولی بقیه فاکتورهای تولیدمثلی بین گروه های درمانی تفاوت آماری معنی دار وجود نداشت. بر اساس نتایج مطالعه حاضر وجود آندومتریت همزمان با کیست تخمدانی بر روی درمان کیست فولیکولی تخمدان در گاو اثر منفی معنی داری ندارد و درمان تخلیه کیست در کنار درمان هورمونی در شرایط آندومتریتی متفاوت با موفقیت قابل استفاده است

کلیدواژه ها:

کیست فولیکولی ، آندومتریت ، درمان ، گاو شیری