رویکرد ادیان اسلام و زرتشت به بزه دیدگی زنان

در بررسی تاریخی ادیان اسلام و زرتشت، قوانین بسیاری در زمینه مسائل و حقوق کیفری زنان وجود دارد که به جنبه های مختلف زندگی آنان توجه کرده و احکام خاصی را برای آن در نظر گرفته است. این احکام در جهان بینی الهی، به هویت و شخصیت زن توجه بسیاری داشته و جایگاه والایی برای وی در نظر گرفته است و او را به عنوان انسان مختاری که با اراده خویش مسیر هدایت و ضلالت را برمی گزیند، می شناساند. همچنین، در زمینه علل بزه دیدگی و نیز در زمینه رویکردهای پیشگیرانه از اعمال مجرمانه، با توجه به حفظ مقام زن راهکارهای متنوعی را ارائه کرده است. اما در دین اسلام، به دلیل وجود احکام متفاوت مبتنی بر تفاوت های جنسیتی، روانی و عملکرد دیدگاه های سنتی، در اکثر موارد باعث سوءاستفاده از قوانین الهی و ایجاد قوانین تبعیض آمیز اجتماعی علیه زنان شده و کرامت انسانی او را تضعیف کرده و از رسیدن به هدف غایی خلقتش بازداشته و در اکثر موارد زمینه بزه دیدگی او را فراهم آورده است. در دین زرتشت نیز، با وجود نیک نگری به زن و توجه به شخصیت او، محدودیت هایی بر وی اعمال گردیده است که نتیجه کامل و رافع نبودن دستورات و احکام آن دین است، و حکام برای رفع این نواقص به وضع قوانین مبتنی بر سلیقه و تبعیض آمیز علیه زنان پرداخته اند. این قوانین مبتنی بر دیدگاه های سنتی در اسلام و قواعد محدودکننده در زرتشت، به هیچ وجه مدنظر این ادیان نبوده است. لذا، در این مقاله به تحلیل و تطبیق حقوق کیفری زنان در ادیان اسلام و زرتشت می پردازیم.

کلیدواژه ها:

مقررات کیفری ، زنان ، ادیان ، اسلام ، زرتشت