اثربخشی فعالیت بدنی بر میزان مثبت نگری دانشجویان دختر دانشگاه جهرم

سابقه و هدف: یکی از ویژگی های شخصیتی که به نوعی می تواند در کاهش فشارهای روانی دوران دانشجویی موثرباشد، مثبت نگری است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر فعالیت بدنی بر بهبود مثبت نگری دانشجویان دختر بود.روش کار: تحقیق حاضر، توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری آن را کلیه دانشجویان دختر دانشگاهجهرم تشکیل دادند که از بین آنها ۹۰ دانشجوی دختر (۴۵ دانشجوی تربیت بدنی و ۴۵ دانشجوی غیر تربیت بدنی)به روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ای وارد تحقیق شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ویژگی هایجمعیت شناختی و پرسشنامه مثبت نگری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری کلموگروف-اسمیرنوف و تی مستقل و با کمک نرم افزار SPSS۱۶ انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در مقیاسه ای ارتباط با خدا (۰۰۱ / ۰ = P )، ارتباط با دیگران(۰۰۱ / ۰ = P)، ارتباط با طبیعت (۰۰۱ / ۰ = P) بین دختران فعال و غیرفعال وجود دارد. اما در مقیاس ارتباط با خود،هر چند دختران فعال نمره بهتری کسب کردند اما تفاوت معنی داری بین دو گروه دختر فعال و غیرفعال وجودنداشت (۰۶ / ۰ = P).نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که دختران فعال از میزان مثبت نگری بیشتری نسبت به دختران غیرفعالبرخوردارند. این نتیجه گواه بر آن است که ماهیت دروس رشته تربیت بدنی و افزایش فعالیت بدنی در دخترانتربیت بدنی، توانسته بر بهبود مثبت نگری آنها اثر مثبت بگذارد.

کلیدواژه ها:

ارتباط با خود ، ارتباط با خدا ، ارتباط با دیگران ، ارتباط با طبیعت ، مثبت اندیشی